Konkordancja do „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny
Konkordancja – to zbiór słów z „Dzienniczka”, ułożonych alfabetycznie z podaniem kontekstu w zdaniu. Pomaga ona bardzo szybko odszukać dany cytat (wystarczy wpisać słowo lub frazę), a także wszystkie wypowiedzi na podany temat. Wyszukiwanie ułatwia zaznaczenie tłustą czcionką i kursywą słów Pana Jezusa.
Wpisz poszukiwane słowo lub frazę:
Nędza
23 | Wchodzę głębiej w siebie i nic nie widzę prócz wielkiej nędzy. |
56 | Jezus odsłonił oczom duszy mojej całą przepaść nędzy... |
56 | To poznanie nędzy mojej daje mi zarazem poznać przepaść miłosierdzia Twojego. |
56 | W życiu swoim wewnętrznym patrzę jednym okiem w przepaść swej nędzy i nikczemności... |
66 | lęk mnie ogarnia widząc nędzę swoją... |
66 | uspokajam się widząc... miłosierdzie Twoje, które o całą wieczność większe jest od nędzy mojej... |
69 | nie wyczerpało się, Panie, miłosierdzie Twoje, a więc ulituj się nad nędzą moją. |
76 | Mów przez usta moje, kiedy będę z możnymi i uczonymi, ja nędza największa, aby poznali... |
77 | Była ustawicznie przed oczyma duszy mojej cała przepaść nędzy mojej. |
96 | Dusza pragnie namiętnie Boga, ale widzi swą nędzę, zaczyna odczuwać sprawiedliwość Bożą. |
112 | nie pozwolił całkowicie odsłonić się jej, jak co do łask, tak i co do nędzy. |
112 | Bóg od niektórej duszy żąda wielkiej czystości, więc zsyła jej głębsze poznanie nędzy. |
113 | nie chce... wniknąć w głąb swej nędzy, maskuje się i unika wszystkiego, co by ją uleczyć miało. |
133 | właśnie przez taką nędzę chcę okazać moc miłosierdzia swego. |
135 | Mam zawsze stawać przed Nim jako ofiara. Zlękłam się w pierwszej chwili, czując się nędzą... |
135 | Jestem nędzą samą, jak mogę być zakładniczką? |
167 | modlitwie o światło do Ducha Świętego, aby mi dał poznać całą nędzę, jaką jestem. |
178 | Po skończonej godzinie... jako największa nędza i nicość prosiłam Go o miłosierdzie... |
178 | nędze twoje spłonęły w ogniu Mojej miłości... |
199 | Tyś Król nieśmiertelny, a ja żebraczka i nędza sama. |
237 | Godzina święta. W tej godzinie adoracji poznałam całą przepaść swej nędzy... |
253 | Do Boga odnosić wszystko, a w oczach własnych czuć się tym, czym jestem - to jest... nędzą... |
256 | Dziękuję Ci, Jezu, za tę wielką łaskę, żeś mi dał poznać całą przepaść nędzy mojej... |
283 | Pomimo wielkiej nędzy mojej nie lękam się niczego... |
289 | kiedy pozostaję sam na sam z Panem moim. W tych chwilach poznaję wielkość Boga i nędzę własną. |
298 | jestem nie tylko niedołężnym dzieckiem, ale nagromadzeniem nędzy i nicości. |
334 | Ja - przepaść nędzy, otchłań nędzy, ale Ty... który jesteś... przepaścią miłosierdzia, pochłoń mnie... |
346 | widząc swą nędzę upokarzałam się w duchu... |
346 | podziwiałam wielkie miłosierdzie Boże, że się do takiej nędzy zbliża ten Pan najwyższy. |
349 | prosiłam Boga przez boleść Jezusa, aby raczył ją wyrwać [z] tej nędzy strasznej. |
361 | Nicość i nędza nasza toną w wielkości Twojej... |
363 | dziękuję Ci za tę wielką łaskę... że dajesz mi poznać, czym jestem sama z siebie - nędzą i grzechem... |
363 | nędza nic więcej uczynić sama z siebie nie może, prócz obrażania Ciebie... |
364 | nie zniechęcam się swymi upadkami, wiem o tym dobrze, że jestem nędzą. |
382 | otchłań Twojego miłosierdzia przelała się w duszę moją, która jest otchłanią nędzy samej. |
411 | Â W tych chwilach poznaję lepiej Boga i Jego przymioty, i także lepiej poznaję siebie i nędzę swoją... |
426 | godzino straszna, w której widzieć trzeba wszystkie czyny swoje w całej nagości i [nędzy]... |
432 | czuję, że mnie przenika wzrok Pański, poznaję dobrze wielkość Jego i nędzę swoją... |
435 | przenikły mnie do głębi słowa te i jeszcze więcej poznałam nędzę swoją... |
489 | o ważności sprawy, którą miałam przedstawić ojcu Andraszowi, lęk mnie ogarnął, widząc... nędzę... |
493 | widzę wyraźnie wolę Jego... a zarazem widzę słabość i nędzę swoją... |
593 | kiedy dusza poznaje, że jest nicością i nędzą sama z siebie, a wszystko, co ma dobrego w sobie... |
593 | kiedy dusza widzi w sobie wszystko darmo dane, a jej własnością jest tylko nędza, to ją utrzymuje... |
593 | Kiedy dusza zagłębia się w przepaści swej nędzy, Bóg używa swej wszechmocy, aby ją wywyższyć. |
605 | zniżył się Pan do nędzy mojej, jako promień słońca do ziemi pustej i skalistej... |
606 | pomimo Twych łask jednak czuję i widzę całą nędzę swoją. |
606 | ufam łasce Bożej, która w największej nędzy obfituje. |
668 | nie mam, co by było godnego w nędzy mojej, przeto się rzucam w morze miłosierdzia Twego, Panie. |
672 | poznaję wielką świętość Boga i wielką nędzę swoją... |
718 | Gdybym ci odsłonił całą nędzę, jaką jesteś, umarłabyś z przerażenia. |
718 | Dlatego, że tak wielką nędzą jesteś, odsłoniłem ci całe morze miłosierdzia Mojego. |
723 | Pomimo nędzy, jaką jesteś, łączę się z tobą... |
723 | odbieram ci nędzę twoją, a daję ci miłosierdzie Moje... |
727 | daj mi poznać siebie, całą przepaść nędzy jaką jestem. |
793 | im większa nędza nasza, tym większe mamy prawo do miłosierdzia Twojego. |
819 | Utwierdź, o Panie, moc miłosierdzia swego nad przepaścią nędzy mojej... |
881 | nie mam wykształcenia... pieniędzy, jestem przepaścią nędzy... |
881 | spodobało Mi się przeprowadzić dzieło miłosierdzia właśnie przez ciebie, która jesteś nędzą samą. |
882 | Umysł poznaje w jednym momencie więcej... także... co do poznania własnej nędzy. |
885 | przychodzisz do... żebraczki, która nic nie ma prócz nędzy; nie umiem Cię ugościć, mój Królewiczu... |
886 | Stęsknione serce moje za Bogiem, odczuwa całą nędzę wygnania. |
944 | jestem przeświadczona do dna o swojej słabości i nędzy... |
949 | Miłosierdzie Boże, dźwigające nas z wszelkiej nędzy. |
1108 | w uczuciu tej nędzy... nie ośmieliłabym się zbliżyć do stóp nawet najmłodszej postulantki... |
1108 | Widziałam je w duchu piękne... a siebie widziałam jako otchłań nędzy. |
1182 | Miłosierdziu Mojemu nie przeszkadza nędza twoja. |
1182 | im większa nędza, tym większe ma prawo do miłosierdzia Mojego... |
1229 | Lecz miłosierdzie Twe, o Boże, Jeszcze większe nędze wspomóc może. |
1230 | I pozna, że już minęły wygnania nędze. |
1243 | poczucia swej nędzy, dają duszy poznać, jak mało sama [z] siebie może... |
1273 | nie masz nędzy, która by mogła się mierzyć z miłosierdziem Moim... |
1273 | ani go wyczerpie nędza, gdyż z chwilą udzielania się - [miłosierdzie Moje się] powiększa. |
1297 | Dzieci te, nic mi nie odpowiadając, odeszły od furty. Zrozumiałam, jak im trudno mówić o... nędzy... |
1298 | Choć nędza moja wielka jak morze, Mam ufność zupełną w miłosierdziu Pana. |
1307 | niechaj nędza nasza nie wstrzymuje potoków miłości Twojej... |
1318 | Córko, oddaj Mi nędzę twoją, bo ona jest wyłączną twoją własnością. |
1318 | W tej chwili promień światła oświecił mą duszę i poznałam całą otchłań swej nędzy... |
1326 | O tyle wzgardzę sobą, o ile poznam nędzę moją. |
1333 | pomimo nędzy mojej, chcę zostać świętą... |
1333 | miłosierdzie Boże i z takiej nędzy, jaką jestem, może uczynić świętą... |
1336 | Dusza moja jest podobna do wody... widzę - jak nędzę swoją, tak i wielkość łask Bożych... |
1345 | patrzę jednym okiem na przepaść swej nędzy... |
1406 | Dał mi poznać... swą miłość i miłosierdzie ku mnie i głębsze poznanie mej nędzy... |
1406 | nędza moja nie odbiera mi ufności, ale przeciwnie... |
1406 | w miarę poznania nędzy mojej wzmacniała się ufność moja... |
1448 | wystarczy przystąpić do stóp zastępcy Mojego z wiarą i powiedzieć mu nędzę swoją... |
1479 | choć są tak wielkie moje nędze, Jednak mam ufność wielką w miłosierdzia Twego potędze. |
1485 | Panie, lękam się, czy mi przebaczysz tak wielką liczbę grzechów, trwogą mnie napełnia moja nędza. |
1485 | Większe jest miłosierdzie Moje aniżeli nędze twoje i świata całego. |
1485 | nędza twoja utonęła w przepaści miłosierdzia Mojego. |
1485 | przeprowadzać ze Mną [spór] o nędzę twoją. |
1485 | Zrób Mi przyjemność, że Mi oddasz... swe biedy i całą nędzę, a ja cię napełnię skarbami łask. |
1485 | nie mów już o nędzy swojej, bo ja już o niej nie pamiętam. |
1486 | Jezus nie pozwolił dokończyć tych słów duszy, ale podnosi ją z ziemi, z otchłani nędzy... |
1486 | Nie zagłębiaj się w nędzy swojej, jesteś za słaba, abyś mówiła... |
1487 | Ja cię rozumiem we wszystkich biedach i nędzach twoich. |
1488 | masz do czynienia z Bogiem miłosierdzia, nędza twoja nie wyczerpie go... |
1489 | Ty, Panie, wiesz, jak słabą jestem, jestem przepaścią nędzy, jestem nicością samą... |
1503 | przedstawiłam się... przełożonym taką, jaką... nie byłam, i o takich nędzach pojęcia... nie miałam. |
1507 | miłosierdzie Boże mocniejsze jest niż nędza nasza. |
1541 | gdy się odsłoni przed jej oczyma duszy cała przepaść nędzy... niech nie rozpacza... |
1563 | Największa nędza nie powstrzymuje Mnie od połączenia się z duszą... |
1565 | Bronił go Anioł Stróż, ale był jakby bezsilny wobec wielkości nędzy tej duszy... mnóstwo szatanów... |
1570 | oto dziś cała ludzkość woła z otchłani nędzy swojej do miłosierdzia Twego, do litości Twojej... |
1570 | woła potężnym swym głosem nędzy. |
1570 | O Panie, Dobroci niepojęta, który znasz na wskroś nędzę naszą i wiesz, że o własnych siłach... |
1570 | spodziewamy się, że otrzymamy wszystko, co nam jest obiecane przez Jezusa, pomimo całej nędzy... |
1602 | Tu nędza duszy spotyka się z Bogiem miłosierdzia. |
1602 | Pyszni zawsze są w ubóstwie i nędzy, gdyż łaska Moja odwraca się od nich do dusz pokornych. |
1630 | Bez Ciebie jestem słabością samą, bez łaski Twojej czym jestem, jak nie otchłanią nędzy mojej. |
1630 | Nędza jest moją własnością. |
1715 | Pan dał poznać, jak miłe Mu jest serce czyste, a przez to udzieliło mi się... poznanie nędzy mojej... |
1718 | I pomimo swej nędzy, przy Twojej pomocy mogę zostać świętą. |
1730 | Choć nędza moja wielka i przewinienia liczne... |
1739 | Największa nędza duszy nie zapala Mnie gniewem... |
1740 | niechaj Cię wszystko chwali, o Panie, co we mnie jest - i nędza, i moc. |
1744 | Lecz człowiek nie wytrwał w próby godzinie... Utracił łaskę i dary, a została mu nędza jedynie... |
1744 | Jednak dzień i noc woła ludzkość do Ciebie, Z otchłani nędzy grzechów i wszelkiej boleści. |
1744 | I woła głosem swej nędzy: Ześlij nam zmiłowanie. |
1745 | Miłosierdzie Cię pobudziło, żeś sam raczył zstąpić do nas i wydźwignąć nas z nędzy naszej. |
1745 | Jesteś Bogiem miłosierdzia, masz litość dla nędzy, jesteś nam Bogiem, a my Twym ludem. |
1746 | Żeś raczył opuścić tron nieba, A zniżył się do nędzy naszej, do ludzkiej słabości... |
1747 | Nie ma nędzy, aby Cię wyczerpała... |
1748 | Bo choćby na mej duszy zaciążyły świata całego nędze... |
1748 | Gdy się do Niego szczerze zbliżymy, Nikną nasze nędze, grzechy i złości... |
1775 | proszę cię, ofiaruj Mi nędzę i tę niemoc swoją, a ucieszysz tym Serce Moje. |
1777 | Wszelka nędza tonie [w] Moim miłosierdziu... |
1801 | dał mi Pan poznać głębiej swoją świętość i majestat, a zarazem poznałam swą nędzę. |
1803 | choć taką nędzą jestem, nie lękam się Ciebie... |
1813 | Bóg przyjdzie do mojego serca. Rzucam się w Jego objęcia i mówię o nieudolności i nędzy swojej. |
1814 | podziw mnie ogarnia, widząc wielki majestat Boży, który się zniża do mnie, która jestem nędzą samą. |
1817 | czuję w swej duszy otchłań nędzy. |
1817 | im więcej czuła[m], że jestem nędzą samą, tym więcej spotęgowała się ufność moja ku Niemu. |
1827 | jestem na tę ucztę zaproszona, lecz nie widzę w sobie tej piękności, ale przepaść nędzy. |
1827 | prędzej zabraknie nędzy mojej, aniżeli się wyczerpie litość z Twojego Serca. |