Konkordancja do „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny
Konkordancja – to zbiór słów z „Dzienniczka”, ułożonych alfabetycznie z podaniem kontekstu w zdaniu. Pomaga ona bardzo szybko odszukać dany cytat (wystarczy wpisać słowo lub frazę), a także wszystkie wypowiedzi na podany temat. Wyszukiwanie ułatwia zaznaczenie tłustą czcionką i kursywą słów Pana Jezusa.
Wpisz poszukiwane słowo lub frazę:
Czuć
7 | Ostatnie wezwanie Boże, łaskę powołania do życia zakonnego czułam od siedmiu lat. |
16 | złożyłam Bogu ślub wieczystej czystości. Od tej chwili czułam większą zażyłość z Bogiem... |
17 | otworzyła dla mnie furta klasztorna... pierwszego sierpnia... Czułam się... szczęśliwa... |
19 | nie wolno mi ani nawet myśleć o innym zakonie. Od tej chwili czuję się zawsze szczęśliwa... |
23 | Nie czuję żadnej pociechy w modlitwie, rozmyślanie przychodzi mi z wielkim wysiłkiem... |
24 | Czuję zupełne opuszczenie sił fizycznych, padam na ziemię, rozpacz zawładnęła... |
24 | czuję, że jestem pod mocą sprawiedliwego Boga i jestem przedmiotem Jego zapalczywości. |
27 | W sposób odczuwalny czułam się zalana światłem Bożym. Od tej chwili dusza moja obcuje... |
31 | nie miałam im tego za złe, że we mnie tak rzucali tymi rozmaitościami, i właśnie... czułam... |
40 | w czasie Mszy św. czułam bliskość Boga w szczególniejszy sposób, pomimo bronienia się... |
42 | w dzień Bożego Narodzenia czuję, że mnie ogarnia wszechmoc - obecność Boża. |
67 | pomimo... troskliwej opieki przełożonych i zabiegów lekarskich czułam się ani lepiej... |
73 | Kiedy czuję, że cierpienie przechodzi siły moje, wtenczas uciekam się do Pana... |
74 | niepewności zawsze pochodziły od zewnątrz, bo w głębi duszy czułam, że Pan jest... |
74 | mówił mi, że bywają złudzenia, i czułam, że kapłan ten jakby się bał mnie spowiadać. |
96 | Na miejsce dawnej obecności Bożej wstąpiła oschłość... nie czuje smaku w ćwiczeniach... |
98 | Widzi się zupełnie przez Boga opuszczoną, czuje, jakoby była przedmiotem Jego nienawiści... |
98 | Dusza rwie się do Boga, a czuje się odepchnięta. Wszystkie męki i katusze świata są niczym... |
98 | To odrzucenie od Boga czuje tak żywo w sposób przeraźliwy. Wyrywają się z jej serca jęki... |
101 | dusza zaczęła się pogrążać w rozpaczy, czułam, że zaczynam konać... chwyciłam krzyżyk... |
101 | czuję, że się odłączy ciało moje od duszy, i chociaż pragnęłam pójść do przełożonych, już sił... |
102 | czuję, jakoby wszystko odpadło od duszy mojej, jakobym dopiero wyszła z ręki Bożej... |
102 | czuję nietykalność swojej duszy... |
102 | czuję, że jestem dziecię maleńkie... |
104 | Czuję niechęć do wszystkiego, co jest stworzone. Tulę się do Serca Boga, jak niemowlę... |
112 | Dusza niejako bezwiednie odsłania swą przepastną głębię i czuje się silniejsza i odporniejsza... |
132 | dusza to czuje, że kapłan nie jest od siebie zależny - mówi to, co by nie chciał... |
136 | Czuję, że Bóg czeka na moje słowo, na moją zgodę. |
137 | Czułam, że majestat Jego otacza mnie. Dziwnie zostałam zlana z Bogiem. |
137 | Świadoma... zjednoczenia się z Bogiem, czuję, że jestem szczególnie miłowana, i nawzajem... |
137 | czułam się przekonsekrowana. Powłoka ciała jest ta sama, ale dusza inna... |
142 | Czułam, że jestem przemieniona w miłość, płonęłam cała, ale bez [szkody]. |
149 | troskliwość przełożonych była wielka dla chorych... Pan... zrządził, że czułam się opuszczona. |
155 | czuję w duszy, jak się kto za mnie modli, odczuwam to natychmiast w duszy... |
155 | Czuję to w ten sposób, że doznam [doznaję] zaniepokojenia, jakoby mnie ktoś wzywał... |
163 | Dopomóż mi... aby serce moje było miłosierne, bym czuła ze wszystkimi cierpieniami bliźnich. |
177 | Odnowienie ślubów... kiedy się przebudziłam... Czułam, że jestem cała pogrążona w Nim. |
201 | jeżeli jestem na miejscu ostatnim i niżej od postulantek... wtenczas czuję się na swoim... |
202 | Czułam, że zmusiłam Boga do udzielenia jej łaski. Kiedy to wszystko rozważam... |
213 | taką czułam nieufność sama do siebie, że postanowiłam... z tymi wątpliwościami skończyć. |
217 | stanęło mi przed oczyma wszystko, co ta... matka dobrego dla nas zrobiła. Czułam w duszy... |
225 | im nędzniejsza dusza moja, to czuję, że morze miłosierdzia Bożego [bardziej] pochłania... |
236 | Obcować... z tymi, co stale kłują - wymaga... zaparcia. Człowiek czuje, że mu krwi ubywa... |
244 | Czuję, że cała jestem Boża... |
244 | czuję, że jestem Jego dzieckiem... |
244 | czuję, że jestem cała własnością Boga. |
251 | Czułam, że mi Bóg tam przygotowuje wielkie łaski, ale i wielkie cierpienia. |
252 | Czułam wyraźnie, że Pan jest przy mnie. Po chwili ujrzałam Pana, całego ranami pokrytego... |
252 | Wpatrywałam się w rany Jego święte i czułam się szczęśliwa cierpiąc z Nim. |
252 | Cierpiąc nie cierpiałam, bo czułam się szczęśliwa poznając głębię Jego miłości... |
253 | Do Boga odnosić wszystko, a w oczach własnych czuć się tym, czym jestem... nędzą... |
254 | Obcowanie moje z Bogiem jest tak ścisłe od... ślubów wieczystych... Czuję, że kocham Boga... |
254 | czuję, że On mnie kocha. Dusza moja, skosztowawszy Boga, nie umiałaby żyć bez Niego. |
260 | do Częstochowy... Wiele mi powiedziała Matka Boża... czułam, że jestem Jej dzieckiem... |
268 | Po chwili czuję, że serce moje zaczyna ogarniać fala miłości. Nagłe skupienie ducha... |
281 | Czuję dobrze, że nie kończy się posłannictwo moje ze śmiercią, ale się zacznie. |
318 | Czuję nieraz po Komunii św. obecność Bożą w szczególny sposób, odczuwalny. |
318 | Czuję, że jest Bóg w sercu moim. |
318 | to, że czuję tego Boga w duszy, nie przeszkadza mi nic do spełnienia obowiązków... |
321 | Nagle zrobiło mi się niedobrze, brak tchu, ciemno w oczach, czuję zamieranie w członkach... |
324 | czułam się bardzo osłabiona, ale już nie doznawałam żadnych cierpień. |
334 | Czuję się... szczęśliwa z wielkości Boga. Widząc wielkość Boga - to mi zupełnie wystarcza... |
340 | przeciwności, ani ogień, ani miecz, ani śmierć sama. Czuję się silniejsza ponad to wszystko. |
343 | W tych tajemniczych istnieniach przebywa duch mój, tam czuję, że jestem u siebie. |
343 | Czuję, że nie ma ani jednej kropli krwi we mnie, która by nie płonęła miłością ku Tobie. |
343 | Czuję otchłań swej duszy bezdenną i nic jej nie wyrówna - jeno Bóg sam. |
343 | Czuję, że tonę w Nim jako jedno ziarenko piasku w bezdennym oceanie. |
346 | czułam bliskość Boga, duch mój bezwiednie zatonął w Bogu. |
346 | w tobie odpoczywa Duch Mój . Po tych słowach czułam spojrzenie Pana w głąb serca mego... |
346 | W czasie Komunii św. radość zalała duszę moją, czułam, że jestem złączona... z Bóstwem... |
346 | wszechmoc Jego pochłonęła całą istotę moją... czułam w szczególny sposób bliskość Boga... |
346 | nie było chwili, w której bym nie była złączona z Bogiem, czułam Go w sobie... |
373 | czuję wyraźnie, że On sam jest w sercu moim, sam jeden Jezus, a stworzenia kocham o tyle... |
384 | Na widok tej niewdzięczności najczarniejszej czułam, jakoby mi się rozdarło serce moje... |
386 | Czuję, że mi Bóg pozwoli uchylić zasłony, aby nie wątpiła ziemia o Jego dobroci. |
386 | Czuję w sobie siłę większą niż ludzką... |
386 | czuję odwagę i siłę przez łaskę, która we mnie mieszka. |
396 | Czułam, że moja modlitwa sprawia w tej duszy jeszcze większą walkę. Nie pocieszałam jej... |
396 | sumienie nie daje mi spokoju i pomimo rozrywek czuję się zawsze niezadowolona. |
396 | będzie się starać o przyjęcie do zakonu... czułam, że jej Bóg łaski nie poskąpi. |
400 | Stasio codziennie mi towarzyszył do kościoła. Czułam, że ta duszyczka jest... miła Bogu. |
401 | Natura czuła wstręt, ale... wzięłam na ręce i dwa razy ucałowałam w samo zaropienie oka... |
401 | Kiedy raz czułam się bardzo blisko Boga, prosiłam gorąco Pana o łaskę dla nich... |
407 | byłam już w... Wilnie. O, jak się czułam szczęśliwa, że już wróciłam do naszego klasztoru. |
409 | czułam, że świątynia ta jest przesiąknięta Bogiem. |
411 | Często w czasie Mszy św. widzę Pana w duszy, czuję Jego obecność, która mnie... przenika. |
411 | pełnię to, co Jemu się lepiej podoba. Kocham do szaleństwa i czuję, że jestem kochana... |
411 | kiedy się spotykam w głębi wnętrzności z Bogiem, czuję się tak szczęśliwa, że nie umiem... |
411 | Bez najmniejszego wysiłku czuję głębokie skupienie, które mnie wówczas ogarnęło... |
411 | Czuję stałą obecność Jego bez żadnego wysilenia duszy... |
411 | czuję, że jestem złączona z Bogiem tak ściśle, jak... kropla wody z bezdennym oceanem. |
411 | Po Mszy św. czułam się... pogrążona w Bogu i przytomne mi [było] każde spojrzenie Jego... |
412 | pod wieczór czułam się bardzo wyczerpana i nie mogłam odprawić godziny świętej... |
413 | czułam rozłąkę z ukochanym Jezusem, a kiedy się zbliżyła chwila przyjęcia Komunii św., ujrzałam... |
429 | jestem niezdolna do spełnienia tego dzieła... czułam się ubezwładniona... |
432 | uczułam jakiś ogień w sercu swoim, czuję, że ustają zmysły moje... |
432 | czuję, że mnie przenika wzrok Pański, poznaję dobrze wielkość Jego i nędzę swoją... |
432 | czuję się obezwładniona w objęciach Boga... |
432 | czuję, że jestem w Nim i rozpływam się jako jedna kropla wody w oceanie. |
432 | po takiej modlitwie wewnętrznej czuję siłę i moc do pełnienia cnót najtrudniejszych... |
432 | czuję niechęć do... rzeczy, które świat ma w poważaniu, pragnę całą duszą samotności... |
434 | Po Komunii św. ujrzałam Jezusa... w sercu swoim i czułam Go przez cały dzień fizycznie... |
439 | czułam oderwanie ducha od ciała... |
439 | czuła[m] zupełne pogrążenie się w Bogu... |
439 | czułam, że jestem porwana przez Wszechmocnego, jak jeden pyłek w przestworza nieznane. |
439 | Drżąc w objęciach Stwórcy ze szczęścia, czułam, że sam podtrzymywał mnie... |
439 | czułam moc i odwagę do spełnienia woli Bożej, nic mi się nie wydało trudnym... |
439 | przedtem wymawiałam się przed Panem, tak teraz czuję odwagę i moc Pańską... |
445 | zaczęłam odczuwać na sobie konanie, i czułam, że nikt mnie nie pocieszy ani wyrwie... |
450 | Czułam się bardzo cierpiąca i zdawało mi się, że nie będę mogła pójść na adorację... |
451 | czułam się świątynią Bożą... jestem dzieckiem Ojca, nie umiem wytłumaczyć wszystkiego... |
451 | czuję, że jestem dzieckiem Ojca, nie umiem wytłumaczyć wszystkiego, ale duch... rozumie. |
454 | Czuję, że jestem złączona z Panem tak ściśle, że nie umiem znaleźć wyrazu... |
454 | czuję, że wszystko, co Bóg ma... dobra i skarby, moimi są, chociaż niewiele się nimi zajmuję... |
459 | przy końcu medytacji czułam, że jestem w zupełnej niezależności od siebie. |
465 | czuję to dobrze, że mnie przemieniasz w siebie, w tajni... gdzie zmysły niewiele spostrzegają. |
478 | Czuję to dobrze, jak Twoja Boska krew krąży w sercu moim... |
478 | Czuję, że mieszkasz we mnie z Ojcem i Duchem Świętym... |
478 | czuję, że ja żyję w Tobie, o Boże niepojęty. |
478 | Czuję, że się rozpływam w Tobie, jako jedna kropla w oceanie. |
478 | Czuję, że jesteś na zewnątrz i we wnętrznościach moich... |
478 | czuję, że jesteś we wszystkim, co mnie otacza, we wszystkim, co mnie spotyka. |
483 | Panie, czuję, że uchylę zasłony nieba, aby o dobroci Twojej nie wątpiła ziemia. |
491 | ogarnął mnie majestat Boży, czułam się cała pogrążona w Bogu, cała w Nim zanurzona... |
496 | czułam tak straszne wyczerpanie, że nawet żadnego poruszenia uczynić nie mogłam... |
496 | przyszły mi siły podczas rozmowy z matką przełożoną, jednak Bóg tylko wie, jak się czułam... |
507 | Czuję dobrze, że żyję w Tobie jako jedna mała iskierka, pochłonięta przez żar niepojęty... |
511 | Nie zawsze słucham, co mi mówi serce, ale proszę Boga o światło, kiedy czuję równowagę... |
513 | Miłość zalewa mi duszę... czuję, że wpadam w omdlenie i zatracam się zupełnie w Nim. |
524 | Jezu, Boże utajony, Serce moje Cię czuje... |
560 | Czułam się... przynaglona, żeby jak najprędzej przystąpić do czynu, według życzeń Pańskich. |
560 | czuję, że On żyje we mnie, a ja w Nim. |
568 | zdarza się, że niektóra dusza czuje jakby potrzebę wypowiedzenia się przed przełożoną... |
582 | Dusza jest tak przesiąknięta Bogiem... czuję to fizycznie, i ciało bierze udział w... radościach... |
605 | czuję w swej duszy otchłań niezgłębioną, którą wypełnia tylko Bóg, rozpływam się w Nim... |
606 | Jezu... pomimo Twych łask jednak czuję i widzę całą nędzę swoją. Zaczynam dzień walką.. |
615 | Czuję, że jakaś moc... nagli mnie do czynu, jedno mnie tylko wstrzymuje... posłuszeństwo. |
626 | chwilę dusza moja obcowała z Bogiem Ojcem, czułam, że jestem na Jego ręku jako dziecię... |
629 | Czuję [się] jako dziecko na ręku najlepszego Ojca i usłyszałam te słowa: Nie lękaj się... |
629 | czuję, że wchodzę z Nim w zażyłość tak ścisłą, na której wyrażenie nie mam słów. |
636 | ona mi odpowiedziała, że tak czuje w duszy. Duszyczka ta jest pełna prostoty... |
644 | przyszłam na rozmyślanie, weszłam w rodzaj konania, nie czułam obecności Bożej... |
644 | czuję, że mnie siły opuszczają, jakoby rozdział ciała od duszy. Poddaję się woli Bożej... |
650 | Czuję, że jestem sama wobec żądań Twoich... Pomimo... wstrętów natury pełnię wolę Twoją... |
652 | czuję, że wielkość ich przechodzi siły moje. Wiem dobrze, czym jestem sama z siebie... |
653 | Od samego rana czułam jakoby rozdział ciała od duszy, czuję przeniknięcie Boże na wskroś... |
653 | czuję przeniknięcie Boże na wskroś... |
653 | czuję całą sprawiedliwość Bożą w sobie... |
653 | czuję, że jestem sama wobec Boga. |
654 | Czuję, że jestem jak kropla rosy pochłonięta w głębię bezdennego oceanu miłosierdzia Boga. |
672 | czuję, że przechodzę pod władzę sprawiedliwego Boga, przenika mnie ta sprawiedliwość... |
674 | Spokój wewnętrzny, który masz, jest łaską... Ja się czułam szczęśliwa i dziwnie uspokojona... |
682 | Im więcej czuję, że Bóg mnie przeistacza, tym więcej pragnę się pogrążyć w milczeniu. |
696 | czułam się... zmęczona, ale już fizycznie nie cierpiałam, jednak na Mszę św. podnieść się nie mogłam... |
701 | kiedy się tak źle czułam i poszłam do pracy, jednak co chwila robi mi się niedobrze... |
701 | upał był tak wielki, że się [i] bez pracy człowiek czuł niemożliwie... |
706 | św. Michała Archanioła widziałam... Któż jako Bóg! - I znikł. Jednak czuję jego obecność... |
709 | odczułam obecność Bożą na sposób dziecka - dziwnie się czułam dzieckiem. |
710 | czułam, że nie dam rady wychodzić do dziewiątej, i prosiłam s. N. o trochę co zjeść... |
710 | idę... się położyć, dlatego, że się źle czuję - s. N. odpowiedziała mi: A siostra nie jest chora... |
721 | Czuję, że teraz nie umiałabym sama iść w życiu duchownym, wielka jest moc kapłana... |
724 | żebym mogła wziąć udział w... rekolekcjach... tak się źle czuję, że może one... będą ostatnie. |
734 | czuję, że jestem uniesiona ponad ziemię i niebo, w życie wewnętrzne Boga... |
744 | czuję, że prócz Jezusa znikąd pomocy nie mam, chociaż nieraz potrzebuję... wyjaśnienia... |
745 | Czuję, że jestem cała ogniem, walczyć będę z wszelkim złem bronią miłosierdzia. |
747 | Obecność Boża przenika moją duszę w sposób nie tylko duchowy, ale... fizycznie to czuję. |
751 | Czuję to w sercu własnym, że każda ofiarka rozbudza płomień miłości mojej ku Tobie... |
756 | czułam się więcej chora niż zwykle, więc zaraz po benedykcji poszłam się położyć... |
759 | Przez parę piątków się to powtarzało i później już nie czułam żadnych cierpień... |
761 | chociaż burza szaleje i straszne gromy uderzają wokoło mnie, a czuję się wtenczas sama... |
761 | serce moje czuje Ciebie, a ufność moja potęguje się i widzę całą wszechmoc Twoją.. |
765 | ty je broń przed złem.. modlę się za dzieci, ale czuję, że nie wystarcza sama modlitwa. |
767 | rwie się całym pędem do Boga, ale czuje się dzieckiem, ona wie, że nie jest to w jej mocy... |
784 | Czuję, że pali się we mnie żar, i nie rozumiem innego życia prócz ofiary... z czystej miłości. |
799 | Jezus napełnił mnie siłą w stosunku do pewnej osoby, czuję moc w duszy. |
802 | Czułam się pochłonięta przez wszechmoc Jego. Kiedy przyszłam do swojej samotni... |
802 | Siostra przyniosła mi krople, jednak przez cały dzień czułam się źle. |
805 | Od... rana czułam bliskość Matki Najświętszej. W czasie Mszy św. ujrzałam Ją tak śliczną... |
807 | czuję... jak cieniutka zasłona dzieli mnie od Pana, ja pragnę Go oglądać twarzą w twarz... |
810 | Dusza ta... pierwsza... doznała obietnicy Pańskiej. Czułam, jak moc miłosierdzia ogarnia... |
817 | Dziwnie się czułam szczęśliwą, że mogłam tak wszystko wypowiedzieć. Pokutę zadał mi... |
824 | On sam mnie wychowuje i poucza, czuję to, że jestem pod szczególnym Jego działaniem. |
826 | kapliczka została otwarta, modlitwa przychodziła mi z trudem, bo czułam się... wyczerpana... |
828 | gorąco się pomodliłam, ale jeszcze czułam, że to jest za mało, więc trwałam dłużej... |
828 | dusza konająca potrzebuje modlitwy mojej. Czuję tego ducha, który mnie prosi o modlitwę... |
834 | nagle poznaję wewnętrznie i czuję ducha, który mnie o to prosi, modlę się tak długo... |
835 | zostałam przebudzona i czuję wyraźnie, że jest przy mnie jakiś duch i prosi o modlitwę... |
844 | wyobrażałam sobie, że to jest Betlejem... Czuję, że podróż dzisiejsza ma swoje znaczenie. |
845 | Po wieczerzy czułam się bardzo zmęczona i cierpiąca, musiałam się położyć... |
877 | nie czuję się samotna, chociaż jestem w odosobnieniu. Jezu - Hostio, znamy się... |
878 | kiedy będzie ładnie, nie będzie padać i siostra będzie się dobrze czuć, no to proszę chodzić... |
885 | Trwam zawsze w świętym zdziwieniu, kiedy czuję, że się zbliżasz do mnie. Ty, Pan... |
887 | Czuję... potrzebę udzielania się innym, odkryłam w duszy źródło szczęścia, to jest Boga. |
891 | odwiedził mnie ksiądz szpitalny, po chwili... czuję, że duch mój zaczyna się... pogrążać w Bogu... |
894 | Czułam, że te słowa spowiednika, to są słowa Pana... chociaż mi żal było opuszczać Mszy... |
897 | Czuję znaczne polepszenie zdrowia, Jezus przyprowadza mnie od bram śmierci do życia... |
901 | Kiedy z nią rozmawiam, czuję, że ona kłamie, i to ustawicznie, a ponieważ mówi mi rzeczy... |
912 | Chcę cię poślubić sobie ... czuję i przenikam, że to jest jakaś łaska wyjątkowa. |
916 | Rano czuła się... lepiej, po południu zaczęła się zbliżać ostatnia chwila, siostra pielęgnująca... |
918 | chociaż ziemia jest tak zaludniona, to ja czuję się sama jedna, a ziemia mi jest... pustynią. |
927 | konałam pod brzemieniem sprawiedliwości Bożej, czułam, że jestem przedmiotem gniewu... |
934 | sypiać bez poduszki, trochę czuć się głodna, codziennie odmówić koronkę... |
943 | czuję się tak opuszczona w duszy, że nie umiem sobie tego wytłumaczyć. Skryłabym się... |
944 | są to chwile niezadowolenia z samej siebie, a dusza czuje się słaba, jak małe dziecko... |
946 | Czuję, że wiekuista Miłość dotyka się serca mojego, maleńkość moja nie umie znieść tego... |
947 | Czuję, że nic mnie nie odłączy od Pana, ani niebo, ani ziemia, ani teraźniejszość... |
961 | wzięłam się do roboty szydełkiem. Czułam cicho w sercu swoim... |
961 | czułam, że Jezus odpoczywa w nim, ta głęboka, a słodka świadomość obecności Bożej... |
962 | chociaż nie zawsze czuje tę miłość ta dusza w sercu... a przebywa prawie stale w Ogrójcu... |
971 | Czuję w całej pełni, że żyję dla dusz, aby ich przyprowadzić do miłosierdzia Twego... |
988 | czułam, że spłynęła z ran Jezusa łaska dla tej duszy, która jest tak jak Jezus rozpięta na krzyżu. |
992 | czuję, że krew Jezusa krąży w żyłach moich, a ufność swoją złożyłam w... miłosierdziu... |
996 | Czuję, że się przemieniam cała w modlitwę, by wyprosić miłosierdzie Boże każdej duszy. |
999 | Czułam, jakobym miała całe wnętrzności porwane, jednak po paru godzinach takich cierpień... |
1018 | czuję, jak się pewne osoby za mnie modlą, odczuwam to nagle w swej duszy... |
1021 | czuję pociąg wewnętrzny do ukrycia się głębokiego, aby mnie tylko znało Serce Jezusa. |
1031 | przyszła do mnie, aby porozmawiać, bo czuła, że jej się ulży. Cierpienie było tego rodzaju... |
1047 | czułam, że siostry i cały lud nie widzieli Pana Jezusa tak, jako ja Go widzę. |
1048 | Duch mój zatonął w Jego miłości, czuję, jakobym się rozpłynęła w Bogu i znikła w Nim. |
1051 | Odczułam wielkie cierpienie... czuję, że mnie Pan podtrzymuje, bo inaczej nie zniosłabym... |
1084 | Przed każdą większą łaską dusza moja jest poddana próbie cierpliwości, bo czuję ją... |
1089 | czułam się tak źle, że z trudem wstałam na Mszę św. |
1089 | Gorzej się czułam chora aniżeli wtenczas, kiedy mnie wysłano na kurację. |
1089 | Oddech mam czysty jakbym nigdy na płuca nie chorowała, i bólu nie czuję, a to mi jest znak... |
1100 | Każdą łaskę większą czuję... wpierw i dziwna tęsknota, i pragnienie za Bogiem mnie ogarnia... |
1100 | Czuję, że jest Pan, a nie mogę się w Nim pogrążyć zupełnie, bo godzina jest oznaczona. |
1108 | Czułam się... niegodną tej łaski, i w uczuciu tej nędzy... nie ośmieliłabym się zbliżyć do stóp... |
1108 | wśród łez i bólu, rzuciłam się w morze... miłosierdzia... i czułam, że cała wszechmoc Jego... |
1109 | Zaraz po przebudzeniu ogarnęła mnie obecność Boża i czuję się dzieckiem Bożym. |
1114 | Matkę Bożą, aby mi dopomogła w przygotowaniu... na przyjście Syna swego, i czuję... |
1115 | ile razy proszę o to wyjście... duszę moją ogarnia taka ciemność i czuję, jakobym była... sama... |
1120 | Nie umiem żyć bez Boga, ale czuję, że i Bóg nie może zaznać szczęścia beze mnie... |
1121 | W dniu tym nie mogłam przyjąć żadnego pokarmu, czułam się nasycona miłością. |
1135 | Czuję, że jestem wielka, kiedy jestem zjednoczona z Bogiem. |
1137 | konam za Bogiem. Tęsknota ogarnęła całą duszę... strasznie czuję, że jestem na wygnaniu. |
1140 | Żar zapalił się w sercu moim, czułam że jestem przemieniona cała w Niego. |
1141 | jak bardzo czuję, że jestem na wygnaniu. - Widzę, że nikt mego wnętrza nie rozumie... |
1150 | Jezu, proszę Cię o moc Twej łaski posiłkującej, bo czuję, że nie dam rady w tej walce. |
1181 | Czemuż mnie w tych chwilach, Jezu, zostawiasz samą i nie czuję obecności Twojej? |
1201 | czuję się tak źle ze zdrowiem, że jestem zmuszona zostawać w łóżku. Dziwne ostre bóle... |
1201 | siostra N. powiedziała, że się lepiej tu nie będę czuła... Rabka nie wszystkim chorym służy. |
1203 | Codziennie odmawiam te żądane modlitwy i czuję Jego szczególną opiekę. |
1230 | W której ujrzę po raz pierwszy swego Boga... Czuję to, że duszy mojej nie obejmie trwoga. |
1236 | powróciłam z Rabki do Krakowa, czuję się bardzo chora. Jezus tylko wie, ile cierpię. |
1236 | aby każdej siostrze odpowiedzieć, dlaczego tam być nie mogłam... że się gorzej czułam... |
1246 | w tygodniach, w których Mnie nie widziałaś ani czułaś Mojej obecności, głębiej byłem z tobą... |
1268 | czułam się więcej chora, ale Jezus dał mi... więcej sposobności do ćwiczenia się w cnocie. |
1268 | czułam się tak źle, że musiałam poprosić matkę przełożoną, aby mi pozwoliła się położyć. |
1268 | wyskoczyła za mną z kaplicy... aby móc wypowiedzieć, co czuła: Po co się siostra kładzie... |
1276 | Kiedy się zbliża godzina jedenasta, same ustępują... na drugi dzień czuję się bardzo słaba. |
1279 | Jako dziecko czułam, że wszystko, co posiada Ojciec niebieski, moim jest. |
1279 | czułam, że wszystko, co istnieje, jest... moim, a ja nie miałam do tego... żadnych pragnień... |
1286 | Czuję, jak Twe Serce w mej piersi bije, Jak życie Boże rozwijasz we mnie sam. |
1286 | Za te wewnętrzne duszy oświecenia, Co się wypowiedzieć nie da, lecz serce to czuje. |
1298 | czuję Cię, Panie, choć dzieli mnie zasłona. |
1310 | Nie wiem, dlaczego... źle się czuję rano, ażeby wstać z łóżka, muszę skupić wszystkie siły... |
1310 | Kiedy idę na spoczynek, czuję się jak żołnierz powracający z pola walki. |
1313 | czułam, że co to za ubogi, w którym się przebija taka skromność. |
1334 | Czuję w swej duszy wielką odrazę nawet od najmniejszego grzechu. |
1337 | czułam, jak strumień łaski tryskał w moją duszę i dawał mi przedsmak nieba i... ufność... |
1340 | pomimo tych łask Twoich czuję, że natura moja uszlachetnia się, ale nie zamiera całkowicie... |
1345 | Jezu, dziwnie się dobrze czuję przy Twoim Sercu w tych rekolekcjach. Głębi spokoju... |
1363 | Czuję, że jestem cała przesiąknięta Bogiem i z tym Bogiem idę w życie codzienne, szare... |
1363 | ufając Temu, którego czuję w sercu, że przemieni tę szarzyznę w moją osobistą świętość. |
1371 | Wychodząc z tych rekolekcji czuję się całkowicie przeistoczoną przez miłość Bożą. |
1378 | czułam się gorzej i poszłam do matki przełożonej z tą intencją... bym mogła się położyć. |
1378 | Gdy przyszłam do furty... czułam się dobrze, wyczułam moc świętego posłuszeństwa. |
1392 | Czuję, że ten święty ogień przemienił mnie całkowicie. |
1428 | Od miesiąca czuję się gorzej... |
1428 | przy każdym odkaszlaniu czuję rozkład w płucach. |
1430 | przyszła mi wątpliwość, jak można stale czuć ten rozkład organizmu, a przy tym chodzić... |
1430 | mówi mi: Siostro, ja trupa tu czuję, zupełnie jakby się rozkładał. |
1430 | Odpowiedziałam jej, że: Niech się siostra nie przeraża, tego trupa czuć ode mnie. |
1435 | Czuję zupełny rozkład swego organizmu, Choć jeszcze żyję i pracuję. |
1435 | Śmierć nie sprawi mi żadnego tragizmu, Bo ją od dawna czuję. |
1435 | Choć dla natury to bardzo przykro Czuć ustawicznie własnego trupa... |
1441 | czułam się bardzo słaba, ale kiedy zadzwonili na Pasterkę, zerwałam się natychmiast... |
1443 | pod koniec Mszy św. czułam się tak słaba, że musiałam wyjść z kaplicy i iść do celi... |
1451 | czułam się bardzo źle, silny kaszel osłabiał mnie, a przy tym... boleści w kiszkach i nudności... |
1453 | święto Nowego Roku... czułam się... źle, że zaledwie poszłam do sąsiedniej celi do Komunii św. |
1453 | czułam się tak źle, że ani na Mszę św., ani do spowiedzi iść nie mogłam... |
1453 | nawet wyspowiadać bym się nie mogła, bo czułam, że bym się rozpłakała jak małe dziecko. |
1458 | czułam, że jeżeliby kapłan przedłużył nieco chwilę, Jezus sam wyrwałby się z jego ręki... |
1464 | czuję się dużo lepiej, cieszyłam się, że będę mogła więcej rozmyślać... |
1464 | Mało zwracaj uwagi na szemrania otoczenia . Zdziwiło mnie to, przecież czuję się dziś lepiej... |
1464 | czułam się tak źle, że zbudziłam s. N., która razem ze mną mieszka, i dała mi kropli... |
1471 | Chociaż czuję się słaba i natura domaga się, aby odpocząć... |
1471 | czuję tchnienie łaski, aby się przezwyciężać i pisać, pisa[ć] dla pociechy dusz... |
1479 | Jezu mój, wśród strasznych goryczy i boleści... czuję, że mnie Twe Boskie Serce pieści. |
1485 | Panie, czuję, jak spłynęła łaska i pokój w moją biedną duszę. |
1485 | Czuję, że mnie na wskroś ogarnęło miłosierdzie Twoje, Panie. |
1486 | Panie, czuję się zalana Twoją łaską... |
1486 | czuję, jak nowe życie wstąpiło we mnie... |
1486 | nade wszystko czuję Twą miłość w mym sercu, to mi wystarcza. |
1488 | Panie, czuję, że się napełnia moje serce Twoją miłością, że promienie Twego miłosierdzia... |
1489 | wbrew swojemu uczuciu ufam, i cała się przemieniam w ufność wbrew nieraz temu, co czuję. |
1496 | dusza moja jest w ciemnicy. Nie mogę się wznieść do Jezusa, czuję się... opuszczona. |
1499 | Niech się utrwali... serce twoje... zawsze jestem z tobą, choć Mnie w chwili walki nie czujesz. |
1500 | Jestem pogrążona w miłości, kocham i czuję, że jestem kochana... |
1505 | Czuję wewnętrznie, jakobym miała odpowiedzialność za wszystkie dusze... |
1505 | czuję dobrze, że żyję nie tylko dla siebie, ale [dla] całego Kościoła... |
1510 | czułam się tak źle... myślałam, jak się dostanę do celi, wtem się spotykam z siostrą asystentką... |
1523 | Co to za rozkosz kochać... i być jeszcze więcej nawzajem kochaną, czuć to i przeżywać... |
1539 | Ja już się tak źle czułam i z takim utęsknieniem czekałam na przyjście Twoje. |
1542 | Nawet pośród sióstr zakonnych będziesz się czuć samotna, a wtenczas wiedz... |
1554 | czuję [się] trochę gorzej ze zdrowiem, jednak jeszcze biorę udział w życiu wspólnym... |
1559 | Czuję i jestem przeniknięta... głęboko, że jestem niczym, że... upokorzenia będą mi ochłodą. |
1580 | jestem rozciągnięta na krzyżu i czuję to wyraźnie, że płynie mi moc z krzyża Twego... |
1582 | Nie zapomnę o tobie, biedna ziemio - choć czuję, że cała natychmiast zatonę w Bogu... |
1583 | czuję w sobie tak wielką siłę Bożą, że nawet mnie nie obchodzi, że się złości nieprzyjaciel... |
1589 | Czuję, że moja miłość ku Tobie w żar się zamienia I jak płomień wzniesie się w niebo... |
1589 | życie na ziemi to jedno konanie, Bo serce me czuje, że do wyżyn jest stworzone... |
1591 | serce me czuje, że tu jest woda żywa, To mój Bóg żywy, choć kryje Go zasłona. |
1593 | słowa na cześć miłosierdzia Bożego... przelewać je na papier, czuję przynaglenie Boże... |
1614 | Proszę siostry, ja dziwnie czuję, coś jakby mi mówiło, aby... polecić siostrze swoje... sprawy... |
1614 | czuję to w duszy, że po śmierci więcej będę mogła u Pana Jezusa uprosić niż teraz. |
1618 | jeżeli czujesz te pociągnięcia Boże i poznasz, że to Pan jest, to idź za nimi. |
1619 | Przez dzień cały czułam ból korony cierniowej. |
1632 | dom mój to pałac niebieski, Tam się dopiero czuć będę jako we własnej ojczyźnie. |
1636 | czułam się bardzo słaba, jednak wybrałam się do... lekarza, bo taka była wola przełożonych. |
1637 | czułam się tak słaba... postanowiłam prosić matkę... aby mi pozwoliła... przed nowicjuszkami... |
1637 | czułam się tak źle, że nie mogłam zdać sprawy swej duszy, zaledwie się wyspowiadałam. |
1643 | wszyscy przeciwnicy boją się z nią zaczynać, bo czują, że ta dusza jest silniejsza ponad świat... |
1646 | Czułam złość nieprzyjaciela dusz, ale nie dotknął się mnie. |
1647 | czuję się gorzej. Gorączka wysoka zaczyna mnie trawić. Nie mogę przyjmować pokarmów... |
1653 | W górnej światłości, gdzie mój Bóg króluje, Tam tęskni ma dusza, Tam me serce czuje... |
1653 | Już czuję wieczne odblaski Twe, Boże. |
1653 | Co czuje me serce, nikt się nie dowie, Zamilkną me usta w wielkiej pokorze. |
1653 | Czuję, że Twa miłość czysta, Boże, w mym sercu gości... |
1653 | czuję swe wieczne przeznaczenie w niebie. |
1653 | Czuję, że miłym Ci jest moje uwielbienie, choć jestem nicością. |
1657 | Niedziela Palmowa... Czułam się tak słaba, że zaledwie mogłam wytrwać na Mszy świętej. |
1658 | Czułam się zupełnie słaba. Dziś przyniósł nam Komunię św. jeden z ojców jezuitów. |
1679 | Czułam... spokój, że gdyby śmierć w tej chwili nastąpiła, nie powiedziałabym... poczekaj... |
1697 | czuję się dość dobrze i cieszyłam się, że będę mogła odprawić godzinę świętą. |
1704 | Czułam, że po nabożeństwie zatarasują mi przejście i wtenczas muszę z nimi pomówić... |
1710 | im więcej czułam obecność Bożą, tym gorętsze było pożądanie Jego. |
1715 | uderzyły na mnie... pokusy przeciw spowiednikom. Nie widziałam szatana, ale go czułam... |
1715 | czułam, że walczę z mocami i zawołałam: O Chryste, Ty i kapłan - to jedno, zbliżę się do spowiedzi... |
1717 | nie szukają Mnie wewnątrz... serca, ale w gadulstwie, gdzie Mnie... nie ma. Czują swą pustkę... |
1718 | Gdy w Komunii łączysz się ze mną, o Boże, Wtenczas czuję swą wielkość niepojętą... |
1721 | Pragnę... i dążę całą mocą swej duszy, abyś się czuł, Panie, w tym sanktuarium jako u siebie. |
1724 | odczułam więcej, niżeli kiedy indziej, mękę Pana w ciele... Czułam, że to jest za konającego... |
1726 | W... chwilach niebezpiecznych postępuję jak dziecko... chwyta się... matki i czuje się bezpieczne. |
1756 | Co za raj w duszy, gdy serce czuje, że jest przez Boga tak bardzo kochane... |
1764 | wiele tu czuję uchybień, ale za łaską Twoją nie przypominam sobie... przekroczenia reguły... |
1767 | Chociaż w niektórych godzinach nie będziesz mnie czuć, ale Ja będę przy tobie. Nie bój się... |
1786 | Po południu nagłe spadnięcie temperatury do 35,8. Czułam się tak słaba... |
1786 | czułam, jakoby we mnie wszystko zamierało... gdy się pogrążyłam w głębszej modlitwie... |
1788 | Rozmowy o rzeczach światowych, które tu słyszę, tak... męczą, że czuję się bliska zemdlenia. |
1799 | Czuję, że broni mnie jakaś moc i osłania przeciwko pociskom nieprzyjaciela. |
1799 | Strzeże mnie i broni, czuję to nadto dobrze, jestem osłonięta jakby cieniem Jego skrzydeł. |
1801 | poznałam swą nędzę... dusza moja cała tonęła w miłosierdziu Jego, czuję się... szczęśliwa. |
1802 | czuję wyraźne słowa: Widzisz, Bóg jest tak święty, a ty jesteś grzeszna. Nie przystępuj... |
1813 | Nie umiem nic pomyśleć... wiele czuję. Tęsknię za chwilą, w której Bóg przyjdzie do... serca. |
1817 | czuję... otchłań nędzy. Pragnę się zbliżyć do Komunii św. jako do źródła miłosierdzia... |
1817 | im więcej czuła[m], że jestem nędzą samą, tym więcej spotęgowała się ufność... ku Niemu. |
1818 | Jednoczę się ściśle z Bogiem, jak dziecko z Ojcem. Czuję się w całej pełni dzieckiem Bożym. |
1827 | choć nie czuję się godna zasiąść do stołu, to jednak wsunę się pod stół i u stóp Jezusa żebrać... |