Konkordancja do „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny
Konkordancja – to zbiór słów z „Dzienniczka”, ułożonych alfabetycznie z podaniem kontekstu w zdaniu. Pomaga ona bardzo szybko odszukać dany cytat (wystarczy wpisać słowo lub frazę), a także wszystkie wypowiedzi na podany temat. Wyszukiwanie ułatwia zaznaczenie tłustą czcionką i kursywą słów Pana Jezusa.
Wpisz poszukiwane słowo lub frazę:
Człowiek
1 | założyłeś tron miłosierdzia swego By... wspomagać człowieka grzesznego... |
1 | Niech dla obrazu tego... sława Płynąć z duszy człowieka nigdy nie ustawa... |
161 | Bóg niezmierzony staje się człowiekiem... |
172 | Odbijało się w tym człowieku wielkie życie wewnętrzne. |
179 | poszłam ze trzy razy z bielizną do niektórych sióstr, i to człowiek nie mógł dogodzić. |
210 | wszystko ciągnie człowieka do ziemi... |
216 | tu, gdzie człowiek uczył się pierwsze stawiać kroki w życiu duchownym. |
217 | będę miała przełożoną... ale już jest człowiek więcej sam. |
236 | Człowiek czuje, że mu krwi ubywa, a ran nie widać. |
238 | wszędzie człowieka wypędzają, bo na jutrzejszy dzień [w]szystko przyrządzają... |
265 | Człowiek jest zawsze nowicjuszem.. |
321 | pomimo pragnienia spowiadania się. Człowiek nie wie, co mówi... |
408 | skąd taka złość w człowieku, a jednak grzech to sprawia.. |
522 | Dwa zdroje wytrysły w kształcie promieni... dla zbawienia człowieka... |
535 | mniejsza o to, czy anioł, czy człowiek w zastępstwie Boga będzie mi rozkazywał... |
632 | Faustyna to albo głupia, albo święta, bo naprawdę przeciętny człowiek nie zniósłby... |
663 | o wielkości człowieka świadczy czyn, a nie słowo ani uczucie. |
701 | że się [i] bez pracy człowiek czuł niemożliwie na tym upale... |
710 | choroba się posunęła... jednak człowiek jest tak sądzony... |
777 | ani weszło w serce człowieka, co Bóg nagotował tym, którzy Go miłują. |
797 | Ja cię rozumiem, bo jestem Bogiem-Człowiekiem. |
820 | dowiedziałam [się], że był to człowiek, który w tej chwili zaczął konać. |
861 | mam do czynienia z Samym Bogiem, a w zastępstwie jest tylko człowiek... |
951 | Największy przymiocie Boga... Tyś słodka nadzieja dla człowieka... |
1035 | umierał pewien człowiek... Zaczęłam... tę koroneczkę... |
1211 | wszechmocy miłosierdzia Bożego, Ratunku dla człowieka... |
1231 | Nie z Serafinem łączysz się, Boże, Ale z człowiekiem... |
1231 | Tyś dla człowieka zawsze miłosierny. |
1271 | żeby żaden zły człowiek nie śmiał się zbliżyć do furty. |
1321 | krynico miłości, Z której tryska życie dla człowieka... |
1329 | W medytacji o celu człowieka zrozumiałam... |
1339 | Boże... któryś odwrócił wzrok... od aniołów zb[untowanych], a zwrócił ku człowiekowi... |
1343 | dokonać śmierci starego człowieka, a zacząć życie nowe. |
1376 | jeszcze nie widziałam człowieka tak powolnego... |
1439 | dopuszcza człowieka do... udziału w swym Boskim szczęściu... |
1508 | Stworzenia opuszczą człowieka w cierpieniu, ale Ty... jesteś wierny... |
1509 | otoczenie przyzwyczaja się... uważa, jakoby człowiek nie był chory. |
1510 | że siostra drugiego chóru to jest z kamienia, ale i ona jest człowiekiem... |
1553 | umysł nie zgłębi tajemnic miłosierdzia Twego... ani anioł, ani człowiek. |
1558 | Lżejszym będzie naturalne konanie, bo tam [człowiek] kona i skona... |
1584 | Jezu Chryste, prawdziwy Boże i prawdziwy Człowiecze. |
1584 | co wpierw podziwiać w Tobie... wyniszczenie się dla człowieka... |
1584 | wszechmoc Twoja objawia się tu więcej niż w stworzeniu człowieka... |
1604 | ani w serce człowieka nie wstąpiło, co Bóg nagotował tym, co Go miłują. |
1715 | pokusy przeciw spowiednikom... to zwykły człowiek. |
1715 | co się dzieje pomiędzy mną a Bogiem - mówić to człowiekowi... |
1715 | zbliżę się do spowiedzi jako do Ciebie, a nie do człowieka. |
1735 | ani wstąpiło w myśl człowieka, Co dziewicę w niebie czeka. |
1743 | podczas próby nie wytrwał człowiek... |
1744 | człowiek nie wytrwał w próby godzinie... |
1744 | Zawinił człowiek, lecz przeprosić nie jest w stanie... |
1744 | przepaść się rozwarła między Bogiem a człowiekiem... |
1745 | Boże, któryś nie zatracił człowieka po upadku... |
1746 | Zdziwiło się niebo, że Bóg się stał człowiekiem... |
1746 | nie aniołom, lecz człowiekowi miłosierdzia trzeba. |
1746 | Łączymy się z... Niepokalaną... Przez Nią miły Bogu człowiek się stał... |
1747 | Nieskończona dobroć Boża w odkupieniu człowieka |
1749 | dobroć Boża przy ozdobieniu świata... aby uprzyjemnić człowiekowi czas... na ziemi |
1749 | wszystko to uczyniłeś dla człowieka. |
1749 | bardzo musisz kochać tego człowieka, kiedy Twa miłość tak czynna... |
1750 | Pójdźcie, ziemi... śliczności, Którym człowiek nadziwić się... nie może... |
1798 | znalazłam się w nieznanej chacie, gdzie konał starszy już człowiek... |