Konkordancja do „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny
Konkordancja – to zbiór słów z „Dzienniczka”, ułożonych alfabetycznie z podaniem kontekstu w zdaniu. Pomaga ona bardzo szybko odszukać dany cytat (wystarczy wpisać słowo lub frazę), a także wszystkie wypowiedzi na podany temat. Wyszukiwanie ułatwia zaznaczenie tłustą czcionką i kursywą słów Pana Jezusa.
Wpisz poszukiwane słowo lub frazę:
Ciemność
| 24 | zaczyna mnie ogarniać rozpacz. Ostateczna ciemność duszy. |
| 27 | Jednak i po ślubach ciemność panowała w duszy blisko pół roku. |
| 27 | Ustąpiła ciemność. Usłyszałam w duszy te słowa: Tyś radością Moją... |
| 68 | Ciemność jeszcze większa zasłaniała mi Boga. |
| 73 | Jeżeli jest taka wola Twoja, Panie, bym zawsze żyła w takiej ciemności - bądź błogosławiony. |
| 77 | Ciemności i pokusy. |
| 78 | jak Bóg chce duszę trzymać w ciemności, to nie oświeci jej ani żadna książka, ani spowiednik. |
| 83 | Zgaśnie wszelkie światło na niebie i będzie wielka ciemność po całej ziemi. |
| 96 | Doświadczenia Boże w duszy umiłowanej szczególnie przez Boga. Pokusy i ciemności, szatan. |
| 96 | umysł jej jest jakby przyćmiony, ciemność zapada w całej jej duszy... |
| 98 | ogarnia duszę straszna ciemność. Dusza widzi w sobie tylko grzechy. |
| 98 | Z ciemności wpada w większą ciemność, zdaje jej się, że na zawsze straciła Boga... |
| 98 | Nikt takiej duszy nie oświeci, jeżeli Bóg chce ją utrzymywać w ciemności. |
| 101 | dusza jęczy w tych mękach, spowita ciemnością, a jednak pragnie i łaknie Boga... |
| 103 | W tym jednym momencie pierzchły wszystkie ciemności... |
| 109 | wzrok duszy spowity w ciemności, a Bóg jest bliżej takiej duszy cierpiącej... |
| 113 | Pycha duszę utrzymuje w ciemności. |
| 159 | jasność Twoja niech ciemności rozproszy... |
| 195 | Ona jest podobna do błyskawicy, która oświeca ciemności... |
| 202 | Duszyczka ta - piękna wobec Boga, a jednak przyszły na nią wielkie ciemności... |
| 211 | Znowu zapada straszna ciemność w duszę moją. |
| 211 | Im więcej rozważałam, tym się więcej dusza moja pogrążała w ciemności. |
| 240 | W chwilach... ciemności i burz... pamiętać będę na dzień ślubów wieczystych... |
| 307 | ujrzałam nad naszą kaplicą i domem wielką jasność i wielką ciemność. |
| 343 | Dziękuję Ci, Jezu... za ciemność i gęsty mrok wewnętrzny... |
| 356 | Hostio św., nadziejo nasza jedyna wśród ciemności... |
| 356 | Hostio św., nadziejo nasza jedyna wśród ciemności i bezbożności... |
| 357 | im ciemność większa, tym ufność nasza powinna być zupełniejsza. |
| 504 | We wszystkich... ciemnościach czy opuszczeniach, będę milczeć jak gołąb... |
| 507 | przemieniasz ciemność mej duszy w jasność swoją. |
| 601 | udzielił chorej absolucji, wtem ujrzałam mnóstwo duchów ciemności. |
| 644 | z tą chwilą zakazu spowiednika zapadła w duszę moją ciemność... |
| 655 | ciemność wielka ogarnęła duszę moją, modlić się nie mogę... |
| 715 | ciemność zapanowała w duszy mojej... że nie wiem, czy jestem w stanie łaski, czy nie. |
| 741 | piąta męka - jest ustawiczna ciemność, straszny zapach duszący... |
| 741 | chociaż jest ciemność, widzą się wzajemnie szatani i potępione dusze... |
| 770 | dusza moja doznała... opuszczenia przez Boga, została pogrążona w... ciemnościach. |
| 812 | stoczyłam walkę z duchami ciemności o jedną duszę. |
| 841 | Pociągasz mnie w otchłań Bóstwa swego i zasłaniasz się ciemnością. |
| 862 | imię Twoje... jest mocą duszy mojej, gdy siły ustają i ciemności tłoczą się... |
| 1022 | dla miłości nie ma bram... przez... ciemności... dociera do Źródła, z którego wyszła... |
| 1108 | dusza moja została wtrącona w tak wielką ciemność wewnętrzną. |
| 1112 | pogrążona w ciemności i zdawało mi się, że jestem potępiona, ona mocą posłuszeństwa... |
| 1115 | wyszłam od matki g[eneralnej], ciemność jakaś zapadła w moją duszę... |
| 1115 | że ile razy proszę o to wyjście, za każdym razem duszę moją ogarnia taka ciemność... |
| 1115 | wyjście siostry jest pokusą. - Po chwili rozmowy ulżyło mi się, jednak ciemność trwa dalej. |
| 1117 | że z chwilą, w której proszę o zwolnienie ze Zgromadzenia doznaję... ciemności... |
| 1120 | ptaszęta... mówią mi: Ciesz się i raduj, siostro Faustyno - a dusza moja jest w ciemności... |
| 1124 | Dziwna ciemność nieraz zalewa mój umysł, jestem pogrążona w nicości... |
| 1199 | Jezus jest ze mną, ale po tej łasce zwiększyła się ciemność... |
| 1205 | Bóg może duszę twoją do śmierci pozostawić w takich ciemnościach... |
| 1217 | Niech światło Twej miłości Oświeci dusz ciemności. |
| 1235 | mur nieprzebity, który mi zasłonił Boga, jednak ciemność ta nie jest z mojej przyczyny. |
| 1237 | ciemność mnie ogarnia i nicość przenika... |
| 1264 | pozostawisz mnie w ciemności... bądź błogo[sławiony]. |
| 1411 | Duchu Boży... Niech tchnienie Twoje rozprasza ciemności... |
| 1479 | o Twoje, o Jezu, Serce... rozproszą się ciemności. |
| 1486 | Duszo w ciemnościach pogrążona, nie rozpaczaj... |
| 1486 | dusza pozostaje głucha na wołanie Boże i pogrąża się... w większych ciemnościa[ch]. |
| 1486 | Nie ma już dla mnie miłosierdzia. I wpada w jeszcze większą ciemność... |
| 1487 | Ciemności zamroczyły umysł mój, i jak tu postępować naprzód? |
| 1487 | Mówisz, że ciemności wielkie zasłaniają ci umysł... |
| 1487 | ciemności, na które się żalisz, wpierw przeszedłem dla ciebie w Ogrodzie Oliwnym. |
| 1496 | one mnie nie oświecą, jeżeli Jezus będzie mnie chciał utrzymywać w ciemności. |
| 1496 | Gdy się przeniosłam myślą do kaplicy duch mój pogrążył się jeszcze [w] większej ciemności. |
| 1497 | Dusza moja milczy i modli się... nie wchodząc w rozmowę z duchem ciemności. |
| 1558 | Ciemność duszy. Dziś święto Matki Bożej, a w duszy mojej tak ciemno. |
| 1558 | nie ustaje ciemność, a duch mój pogrąża się w jeszcze większej agonii. |
| 1565 | promienie, które wyszły z Serca Jezusa ogarnęły chorego, a moce ciemności uciekły... |
| 1580 | ciemność i różne cierpienia uderzają o moje serce, jednak... moc Boża wspiera mnie... |
| 1601 | Dusze wybrane są w Moim ręku światłami, które rzucam w ciemność świata... |
| 1659 | duch ciemności kusi nieraz gwałtownie osoby dobre, aby utrudniały dziełu temu. |
| 1662 | Wysławiać Cię będę w opuszczeniu i ciemności... |
| 1744 | Przyjdź, oświeć nasze ciemności, jak promień świetlany. |
| 1760 | W opuszczeniu, ciemności... uciekaj się do Mnie i do kierownika swego... |
| 1772 | Wodzu mój, pod promieniem Twego światła... ciemność ustępuje z umysłu mojego. |
| 1798 | Gdym się zaczęła modlić, rozpierzchły się duchy ciemności... |
