Konkordancja do „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny
Konkordancja – to zbiór słów z „Dzienniczka”, ułożonych alfabetycznie z podaniem kontekstu w zdaniu. Pomaga ona bardzo szybko odszukać dany cytat (wystarczy wpisać słowo lub frazę), a także wszystkie wypowiedzi na podany temat. Wyszukiwanie ułatwia zaznaczenie tłustą czcionką i kursywą słów Pana Jezusa.
Wpisz poszukiwane słowo lub frazę:
Burza
| 94 | rozpal miłość moją ku Tobie, aby wśród burz... nie ustał duch mój. |
| 128 | burza... dawniejsze podejrzenia stały się im jakoby rzecz pewna... |
| 190 | przeciwności ... Wszystko stanęło przed oczyma... duszy jako ciemna burza... |
| 195 | Burza szaleje, a Jezus śpi. |
| 240 | W chwilach... burz... pamiętać będę na dzień ślubów wieczystych... |
| 356 | Hostio św., nadziejo nasza jedyna wśród... burz... |
| 356 | Hostio św., ufam Tobie, gdy burze miotają mym sercem... |
| 746 | muszę czoło stawić wszystkim burzom... |
| 761 | burza szaleje i straszne gromy uderzają wokoło... |
| 761 | Z Tobą, Jezu, idę przez życie, wśród tęcz i burz... |
| 838 | czerpią siłę tylko z Boga... stawiają czoło wszystkim burzom... |
| 893 | ja Ci i tak wierną będę wśród tęcz i burz. |
| 952 | największe burze nie zamącają głębi spokoju. |
| 991 | święte tajemnice były spełniane... po domach prywatnych, dla chwilowej burzy... |
| 992 | Idę przez życie wśród tęcz i burz... |
| 995 | wśród największych tęcz i burz jest bez pocieszenia... |
| 1022 | miłości, ona przedrze się... przez burze... |
| 1040 | patrzę w Ciebie... choć burza gromadzi się nad głową... |
| 1150 | że się burza zrywa, a wiatr zaczyna sypać prosto w oczy piasek... |
| 1150 | burza, która szalała, uderzała o duszę moją jako o skałę... |
| 1150 | piana burzy opadła na tych, którzy ją wzniecili. |
| 1195 | choć burza szaleć zacznie i poczuję, że jestem sama... |
| 1197 | Nagłe uciszenie burzy. |
| 1197 | w nocy była straszna burza. |
| 1197 | Jezu, ucisz burzę, bo dziecię Twoje jest niezdolne dłużej się modlić... |
| 1197 | uciszyła się zupełnie burza. |
| 1197 | siostry mówiły o tym nagłym uciszeniu burzy... |
| 1232 | Niepokalana... Ty mnie uczysz, jak wśród burz kochać Pana. |
| 1322 | Najmniejsza burza zatopić mnie może... |
| 1401 | im dzieło piękniejsze i większe, tym straszniejsze burze... |
| 1479 | wzrok Twego spojrzenia... żadna burza zaćmić mi go nie może... |
| 1558 | co ty robisz z łódką mojego serca? Burza ta trwała przez dzień cały i noc. |
| 1586 | dusza, tak pokorna, umiała wytrzymać wszystkie burze... |
| 1728 | przemawiam do nich przez wyrzuty sumienia... burze... |
| 1731 | zbudziła mnie wielka burza... |
| 1731 | Zaczęłam się modlić, aby burza nie wyrządziła... szkody... |
| 1731 | Odmów tę koronkę, której cię nauczyłem, a burza ustanie. |
| 1731 | koroneczkę i nawet jej nie skończyłam, a burza nagle ustała... |
| 1791 | Gdy się zbliżała wielka burza, zaczęłam odmawiać tę koroneczkę. |
| 1791 | głos anioła: Nie mogę się zbliżać w burzy... |
| 1791 | jasność wychodząca z ust jej odtrąca mnie i burzę - żalił się anioł Bogu. |
| 1791 | wielkiego spustoszenia miał dokonać przez tę burzę... |
