Duchowość Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia streszcza się w słowie: MIŁOSIERDZIE. Każda siostra usilnie ma się starać, by miłosierdzie wyrażało się w całej jej istocie, przenikając jej myśli, słowa i działanie (art. 7).

Współczesne Konstytucje Zgromadzenia określają jego duchowość jednym słowem: MIŁOSIERDZIE. Ono charakteryzuje styl życia całego Instytutu i każdej siostry, która ma się starać, by swoje życie kształtować w tym duchu, to znaczy „przemienić się w miłosierdzie” – jak mówiła św. Siostra Faustyna. W centrum tej duchowości znajduje się więc tajemnica miłosierdzia Bożego, która jest źródłem, wzorem i motywem dla miłosierdzia w relacjach międzyludzkich. Poznawanie tajemnicy miłosierdzia Bożego i jej kontemplacja w codzienności, rozważanie czynnego udziału Maryi Matki Miłosierdzia w dziele Odkupienia, prowadzi do postawy zaufania Bogu i miłosierdzia  względem bliźnich,  do apostolskiej  gorliwości mężnej,  cierpliwej i bezinteresownej, dającej siostrom gotowość do składania ofiar dla zbawienia dusz. W tę duchowość wpisana jest praktyka nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego w nowych formach, które przekazała św. Siostra Faustyna. Ona wnosi w historię Zgromadzenia i Kościoła nową szkołę duchowości, w której spoiwem wiążącym wszystkie jej elementy jest tajemnica miłosierdzia Bożego. Ona kształtuje nie tylko obraz Boga i relację ufności wobec Niego, ale także relacje międzyludzkie, praktyki modlitewne i ascetyczne, słowem – całożyciowe odniesienie do Boga, ludzi, świata i samego siebie.

                                                                 s. M. Elżbieta Siepak ISMM