Mapa Sanktuarium pod tekstem

W dolnej części bazyliki znajduje się pięć pięknych kaplic, ułożonych promieniście, których wystrój jest darem kościołów z krajów europejskich. Centralnie umiejscowiona jest kaplica pw. Świętej Siostry Faustyny, której wystrój jest darem Episkopatu Włoch (stąd używa się też nazwy: „kaplica włoska”). W kaplicy za ołtarzem znajduje się tabernakulum w kształcie rozwijającego się kwiatu, co nawiązuje do słów Apostołki Bożego Miłosierdzia mówiących o tym, że miłość Boża jest kwiatem, a miłosierdzie jej owocem (Dz. 949). Nad tabernakulum znajduje się obraz św. Siostry Faustyny z „Dzienniczkiem” pędzla Jana Chrząszcza wpisany w nastawę ołtarzową w kształcie otwartej księgi. Przed ołtarzem jest cząstka jej relikwii umieszczona w relikwiarzu w kształcie róży. Ołtarz, ambona i podstawa relikwiarza wykonane są z jasnego trawertynu, ściany wyłożone płytami z polskiego piaskowca, posadzka ułożona promieniście nawiązuje do górnej części bazyliki, a w swej wymowie ideowej – do promieni na obrazie Jezusa Miłosiernego, które są symbolem wszelkich łask. Uroczystego poświęcenia tej kaplicy, w setną rocznicę chrztu św. Siostry Faustyny, dokonał kard. Camillo Ruini, przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch. W tej kaplicy jest obraz Jezusa Miłosiernego, który peregrynował po wszystkich parafiach archidiecezji krakowskiej, diecezji tarnowskiej i diecezji bielsko-żywieckiej.

Święta Siostra Faustyna należy do grona największych mistyków w historii Kościoła. Jezus nazwał ją sekretarką i szafarką Bożego miłosierdzia oraz powierzył jej prorocką misję niesienia światu orędzia Miłosierdzia. Uformowana przez Niego, wnosi do historii Kościoła także nową szkołę duchowości, która zakorzeniona jest w tajemnicy miłosierdzia Bożego. Charakteryzuje ją: poznawanie Boga w tajemnicy miłosierdzia i kontemplacja w codzienności oraz wypływająca stąd postawa zaufania wobec Boga i miłości miłosiernej wobec bliźnich. Obraz tej szkoły dopełniają takie rysy jak: umiłowanie Kościoła, Eucharystii i nabożeństwo do Matki Bożej Miłosierdzia. Także te elementy, występujące w innych szkołach duchowości, w szkole św. Siostry Faustyny mają charakterystyczny dla niej koloryt miłosierdzia.

Szkoła św. Faustyny jest głęboko ewangeliczna, bo odwołuje się do samych fundamentów chrześcijaństwa (postawy ufności wobec Boga i miłosierdzia względem bliźnich), a zarazem jest uniwersalna, bo przeznaczona i dostępna dla każdego człowieka bez względu na rodzaj powołania, uwarunkowania społeczne czy inne. W tej szkole kształtują swoje życie duchowe współcześni apostołowie Bożego Miłosierdzia, niosący światu dar orędzia o miłosiernej miłości Boga do każdego człowieka.

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Na prawo, obok kaplicy Communio sanctorum, znajduje się kaplica pw. św. Andrzeja Apostoła, która jest darem Kościoła obrządku greckokatolickiego z Polski i Ukrainy. Ikonostas z wizerunkiem św. Andrzeja, patrona Kościoła Wschodniego, jest dziełem ukraińskiego artysty Lubomira Medwida. Ponadto kaplicę zdobi bogata polichromia wykonana w duchu wschodniej tradycji, a zawierająca przesłanie związane z dziejami Kościoła. Kompozycje malarskie Timura Karima i Małgorzaty Dawidiuk ukazują: Sobór Bogurodzicy, Chrzest Rusi (Ukrainy), Świętą Trójcę Starotestamentową (Gościnność Abrahama), Chrystusa Acheiropoietosa (Mandylion, Chusta Abgara) oraz Podwyższenie Krzyża Świętego. Uroczystego poświęcenia kaplicy w 2007 roku dokonał metropolita przemysko-warszawski abp Jan Martyniak i metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz.

Jezus powiedział do Siostry Faustyny: W Starym Zakonie wysyłałem proroków do ludu swego z gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem. Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do swego miłosiernego serca (Dz. 1588). Jej prorocka misja skierowana jest do całej ludzkości i ma przygotować cały świat na powtórne przyjście Chrystusa. Dlatego w tej bazylice papież Jan Paweł II wołał: Niech to przesłanie [orędzie Miłosierdzia zapisane w „Dzienniczku” Siostry Faustyny] rozchodzi się z tego miejsca na całą naszą umiłowaną Ojczyznę i na cały świat. Niech się spełnia zobowiązująca obietnica Pana Jezusa, że stąd ma wyjść „iskra, która przygotuje świat na ostateczne Jego przyjście” (por. Dz. 1732). Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać. Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście!

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Drogi Pielgrzymie, jeśli tu rozpoczynasz pobyt w łagiewnickim Sanktuarium, to witamy serdecznie i zapraszamy do poznania skarbu, jaki Bóg złożył w tym świętym miejscu wraz ze śmiercią św. Siostry Faustyny Kowalskiej. Jeśli tutaj kończy się Twoje pielgrzymowanie, to zabierz z tego miejsca orędzie o Bożym miłosierdziu, aby Cię umacniało, przynosiło radość w codzienności, i abyś mógł się dzielić nim z innymi, których spotkasz na drodze swego życia.

Zmęczony podróżą lub zwiedzaniem łagiewnickiego Sanktuarium możesz odpocząć w tym „Domu św. Siostry Faustyny”, w restauracji, którą dla pielgrzymów prowadzą siostry ze Zgromadzenia matki Bożej Miłosierdzia, oferując posiłki według zakonnych receptur. Warto w tym miejscu uświadomić sobie, że św. Faustyna pierwsze lata swego pobytu w Krakowie posługiwała właśnie w kuchni, przygotowując posiłki dla sióstr i wychowanek. Początkowo nie mogła sobie poradzić z odcedzaniem ziemniaków, gdyż gotowano je w bardzo dużych garnkach. Żaliła się więc Panu Jezusowi na brak sił, a On obiecał: Od dziś będzie ci to przychodziło z wielką łatwością. Wzmocnię twoje siły. Wieczorem, ufna w słowa Pana, kiedy przyszedł czas odlewania kartofli z całą swobodą wzięła garnek i odcedziła wodę. Gdy zdjęła pokrywę, żeby kartofle odparowały, zobaczyła w garnku całe pęki pięknych czerwonych róż, jakich nigdy jeszcze nie widziała, i usłyszała słowa Jezusa: Taką ciężką twoją pracę zamieniam na bukiety najpiękniejszych kwiatów, a woń ich wznosi się do tronu Mojego (Dz. 65).

Trudno w tak krótkim czasie, nawiedzając różne miejsca w łagiewnickim Sanktuarium, opowiedzieć wszystko o życiu, misji i szkole duchowości św. Siostry Faustyny oraz o tym świętym miejscu, o posłudze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i kapłanów, a także o doświadczeniach tysięcy ludzi, którzy tutaj spotkali żywego Boga, doświadczyli Jego miłosierdzia i skorzystali z możnego wstawiennictwa św. Siostry Faustyny. Dlatego odsyłamy na źródłową stronę internetową: faustyna.pl i jej wszystkie wersje językowe, a także do publikacji książkowych i medialnych, które przygotowało nasze Zgromadzenie, aby dzielić się tym darem Boga dla naszych czasów, darem polskiej ziemi dla całego Kościoła, jak o św. Faustynie powiedział św. Jan Paweł II. W pasażu handlowym przy bazylice znajduje się księgarnia Wydawnictwa Misericordia, w której można nabyć m.in. „Dzienniczek” św. Faustyny w wielu językach oraz malarskie kopie i reprodukcje łaskami słynącego obrazu Jezusa Miłosiernego. Zapraszamy do włączenia się w misję głoszenia światu orędzia Miłosierdzia wraz z naszym Zgromadzeniem w stowarzyszeniu „Faustinum” czy w inny sposób, choćby przez wspieranie dzieł, które prowadzone są w tym Sanktuarium i jego rozbudowy.

Informacje

Miejsca noclegowe

Dom św. Siostry Faustyny” – prowadzą siostry.
Dom duszpasterski – prowadzi Rektorat Sanktuarium.

Posiłki

Restauracja „Dom św. Siostry Faustyny” (przy parkingu autokarowym prowadzą siostry).
Restauracja w Domu duszpasterskim (przy ul. Siostry Faustyny prowadzi Rektorat).

Zgłaszanie pielgrzymek

Furta klasztorna.

Pamiątki

Sklep wydawnictwa Misericordia
Upominki z Łagiewnik

Więcej o Zgromadzeniu Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i jego posłudze apostolskiej: www.faustyna.pl
Więcej o Rektoracie Sanktuarium i posłudze duszpasterskiej: www.misericordia.eu

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Opracowanie „Przewodnika”
s. M. Elżbieta Siepak ISMM

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Jesteśmy na cmentarzu zakonnym, który został założony na posesji Zgromadzenia w 1892 roku. Spoczywają na nim siostry, wychowanki, kapelani i osoby związane z klasztorem. To miejsce kryje wiele wielkich tajemnic. Spoczywają tu osoby, które złożyły Bogu życie w różnych intencjach, np. za nawrócenie osób powierzonych pieczy apostolskiej Zgromadzenia, za ocalenie Krakowa w latach II wojny światowej czy jako wynagrodzenie za grzechy. Wśród tych osób była także św. Siostra Faustyna, która na prośbę Jezusa złożyła ofiarę ze swego życia za grzeszników, szczególnie tych, którzy już zwątpili w miłosierdzie Boże i skazani byli na utratę życia z Bogiem na wieki. Gdy pewnego dnia Siostra Faustyna nawiedziła cmentarz, powiedziała w duchu do zmarłych sióstr: Pewno jesteście bardzo szczęśliwe? I w odpowiedzi usłyszała: O tyle jesteśmy szczęśliwe, o ile spełniłyśmy wolę Bożą.

Po pogrzebie 7 października 1938 roku ciało Siostry Faustyny zostało złożone na tym cmentarzu w grobowcu (z figurą Matki Bożej). Sława świętości jej życia i wyproszone za jej wstawiennictwem łaski przyciągały tutaj pielgrzymów. Po rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego na szczeblu diecezji w listopadzie 1966 roku dokonano ekshumacji i doczesne szczątki Siostry Faustyny przeniesiono do kaplicy. Dziś znajdują się pod mensą ołtarza z łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego.

Po zakończeniu procesu w Rzymie, dotyczącego heroiczności cnót i znaku z nieba w postaci cudu, papież Jan Paweł II wyniósł Siostrę Faustynę do chwały ołtarzy 18 kwietnia 1993 roku, a 30 kwietnia 2000 zaliczył ją do grona świętych. Mówił wtedy: Doznaję dziś naprawdę wielkiej radości, ukazując całemu Kościołowi jako dar Boży dla naszych czasów życie i świadectwo Siostry Faustyny Kowalskiej. Orędzie Miłosierdzia, które przekazał jej Jezus, dał Kościołowi i światu na trzecie tysiąclecie, proroczo wołając: Co przyniosą nam nadchodzące lata? Jaka będzie przyszłość człowieka na ziemi? Nie jest nam dane to wiedzieć. Jest jednak pewne, że obok kolejnych sukcesów nie zabraknie niestety także doświadczeń bolesnych. Ale światło Bożego Miłosierdzia, które Bóg zechciał niejako powierzyć światu na nowo poprzez charyzmat Siostry Faustyny, będzie rozjaśniało ludzkie drogi w trzecim tysiącleciu.

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Przed bazyliką znajduje się wolnostojąca wieża mająca 77 metrów wysokości. Widać ją z wielu miejsc, bo góruje nad miastem, i niczym latarnia morska zaprasza do bezpiecznego portu, w którym ludzie z całego świata spotykają się z Bogiem żywym i przez pryzmat mistycznych doświadczeń św. Faustyny głębiej odkrywają Jego miłosierną miłość wobec siebie. W świecie pełnym niepokojów i egzystencjalnych zagrożeń słyszą słowa Jezusa, zapisane w „Dzienniczku Siostry Faustyny: Większe jest miłosierdzie Moje aniżeli nędze twoje i świata całego. Kto zmierzył dobroć Moją? Dla ciebie zstąpiłem z nieba na ziemię, dla ciebie pozwoliłem przybić się do krzyża, dla ciebie pozwoliłem otworzyć włócznią najświętsze serce swoje i otworzyłem ci źródło miłosierdzia; przychodź i czerp łaski z tego źródła naczyniem ufności. Uniżonego serca nigdy nie odrzucę (Dz. 1485).

W wieży znajduje się platforma widokowa, z której można oglądać panoramę Krakowa i okolic, a przy dobrej widoczności – nawet Tatry. Prowadzą na nią schody (315) i winda, z której mogą korzystać także niepełnosprawni. Nad wejściem do wieży znajduje się pomnik św. Jana Pawła II, który ukazuje Papieża jako pielgrzyma pokoju trzymającego w ręku gołębia i niosącego światu dar orędzia Miłosierdzia. Jakby chciał powtórzyć światu słowa Jezusa: Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia Mojego (Dz. 300). I przypomnieć słowa, które wypowiedział w tym Sanktuarium: Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi, jak miłosierdzie Boże – owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość ku nieskończonym wyżynom świętości Boga. W tym miejscu uświadamiamy to sobie w sposób szczególny, bo stąd wyszło orędzie Miłosierdzia, które Jezus przekazał Kościołowi i światu za pośrednictwem św. Siostry Faustyny. Pomnik wykonany według projektu Witolda Cęckiewicza odsłonięto w 2006 roku w dniu pielgrzymki papieża Benedykta XVI do łagiewnickiego Sanktuarium.

Wokół bazyliki rozpościerają się błonia, które kiedyś były miejscem pracy św. Faustyny w cieplarniach i zakonnym ogrodzie. Rozmieszczono na nich plenerowe stacje drogi krzyżowej, przy których często modlą się pielgrzymi. Licznie przybywają tu w czasie uroczystości Święta Miłosierdzia oraz dużych wydarzeń, jakie mają miejsce w tym Sanktuarium. Z błoń od strony południowej nad rzeczką Wilgą i tunelem „Trasy łagiewnickiej” zbudowano „Most Miłosierdzia”, który umożliwia pielgrzymom przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II.

Przed bazyliką umieszczono 9 dzwonów – carillonów, które wygrywanymi melodiami przypominają o miłosierdziu Boga. Są na nich wypisane imiona: Jezusa, św. Siostry Faustyny, Jana Pawła II i świętych Krakowa: św. Stanisława, św. Jacka, św. Jadwigi, św. Jana Kantego, św. Rafała Kalinowskiego i św. Brata Alberta. Każdy z tych dzwonów ma inny dźwięk, a wszystkie razem wygrywają piękne melodie pieśni religijnych dostosowane do roku liturgicznego. Przy bazylice wisi największy dzwon „Jan Chrzciciel”, który ufundował bp Jan Zając z okazji beatyfikacji Jana Pawła II (2011). Odzywa się on swoim pięknym, głębokim głosem w czasie większych uroczystości.

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Obok bazyliki znajduje się Kaplica Wieczystej Adoracji, zbudowana według projektu Witolda Cęckiewicza. Przypomina rotundę z przeszklonymi od góry do dołu oknami witrażowymi z elementami kwiatowymi. W centralnym miejscu ustawiony jest ołtarz w kształcie płonącego ognia, w którym jest umieszczona monstrancja. Nad nią płonie wieczysta lampka z ogniem Miłosierdzia, który w 2003 roku zapalił papież Jan Paweł II na znak rozchodzącego się z tego miejsca na cały świat orędzia o Bożym miłosierdziu. Kaplica została poświęcona przez kard. Franciszka Macharskiego w Święto Miłosierdzia 2004 roku i wówczas rozpoczęła się całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu. Rok później spełniło się pragnienie papieża Jana Pawła II, związane z wieczystą adoracją Najświętszego Sakramentu w tym Sanktuarium. W liście przygotowanym na Święto Miłosierdzia na dwa dni przed swoją śmiercią, więc jakby w testamencie, napisał: Cieszę się, że w tę niedzielę rozpocznie się wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu. Nic tak jak eucharystyczna obecność Pana nie uobecnia dzieła miłosierdzia, jakie dokonało się przez Krzyż i Zmartwychwstanie. Niech zatem ta obecność będzie dla wszystkich pielgrzymów źródłem mocy i nadziei. Od tamtej pory łagiewnickie Sanktuarium otwarte jest w dzień i w nocy, a pielgrzymi modlą się przed Najświętszym Sakramentem, wypraszając miłosierdzie Boże dla siebie, Kościoła świętego, naszej Ojczyzny i całego świata.

Ujrzałam Pana Jezusa wystawionego w monstrancji – wyznała Siostra Faustyna – na miejscu monstrancji widziałam chwalebne oblicze Pana i powiedział mi Pan: „Co ty widzisz w rzeczywistości, dusze te widzą przez wiarę” (Dz. 1420). Każdą wolną chwilę spędzała więc u stóp Jezusa w Najświętszym Sakramencie, bo On był jej Mistrzem.  O wszystko się Go pytam – pisała – o wszystkim Mu mówię, tu czerpię siłę i światło, tu uczę się wszystkiego, tu mi przychodzą światła, jak postępować z bliźnimi (Dz. 704).

Doświadczenie duchowe św. Faustyny pozwala lepiej zrozumieć tajemnicę miłosierdzia Bożego w Eucharystii, sakramentach św., słowie Bożym i Kościele świętym, który kochała jak matkę i Mistyczne Ciało Chrystusa. Dlatego mówiła, że odbija się w nim każdy dobry gest wierzącego, nawet tak niewielki jak uśmiech czy poruszenie ręki, oraz każda jego niewierność i grzech. O, jak  bardzo kocham  Kościół święty i wszystkich w nim żyjących – wyznawała – patrzę na nich jako na żywe członki Chrystusa, który  jest głową ich.  Zapalam  się miłością z miłującymi, cierpię z cierpiącymi, ból mnie trawi, patrząc na oziębłych i niewdzięcznych; wtenczas staram się o taką miłość ku Bogu, aby Mu wynagrodzić za tych, którzy Go nie miłują (Dz. 481).

Od 2021 roku z Kaplicy Wieczystej Adoracji prowadzona jest całodobowa transmisja.

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Obok kaplicy Krzyża Świętego znajduje się kaplica pw. Matki Bożej Siedmiobolesnej, której wystrój jest darem Kościoła słowackiego, dlatego nazywana jest także „kaplicą słowacką”. W jej wystroju, według projektu architekta Mariana Sitarčíka, dominuje piękna Pieta dłuta Jana Lesňáka. Ściany zdobią freski, ukazujące siedem boleści Matki Bożej pędzla Petra Čambála, oraz słowa z „Magnificat” w liturgicznych językach Kościoła w czasach Apostołów Słowian św. Cyryla i Metodego: starocerkiewno-słowiańskim, łacińskim, greckim i hebrajskim oraz w języku słowackim. Za ołtarzem przeszkolona ściana pokryta jest grafiką, przedstawiającą złożenie do grobu Pana Jezusa i Jego zmartwychwstanie. Uroczystego poświęcenia kaplicy w czasie narodowej pielgrzymki Słowaków w 2008 roku dokonał bp František Tondra, przewodniczący Episkopatu Słowacji, władyka Jan Babjak, arcybiskup grekokatolicki Preszowa, oraz metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz.

Maryja dla Siostry Faustyny była przede wszystkim Matką Syna Bożego – Miłosierdzia Wcielonego i z miłosierdzia Boga także matką każdego człowieka. Jako troskliwa i najlepsza Matka oraz Mistrzyni życia duchowego uczyła ją kontemplacji Boga w swej duszy, posłuszeństwa woli Bożej, sztuki umiłowania krzyża i troski o te cnoty, które warunkują postawę zaufania wobec Boga i miłosierdzia względem bliźnich. W licznych objawieniach, wizjach, spotkaniach Maryja ukazywała Siostrze Faustynie tajemnicę miłosierdzia Bożego, pouczała, umacniała, towarzyszyła w prorockiej misji Miłosierdzia. Jestem wam Matką z niezgłębionego miłosierdzia Boga (Dz. 449) – mówiła – Jestem nie tylko Królową nieba, ale i Matką Miłosierdzia i Matką twoją (Dz. 330).

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Po lewej stronie od głównego wejścia znajduje się kaplica pw. Świętego Krzyża. W jej wystroju (dar diecezji kolońskiej) według projektu prof. Berta Gerresheim dominuje wielki krzyż opleciony cierniową koroną, rzeźba patronki Europy – św. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein) oraz pełna symboliki droga krzyżowa wykonana z brązu. Krzyż i stacje męki Jezusa najpełniej mówią o miłości miłosiernej Boga do człowieka.

Kaplicę w 2011 roku poświecił kard. Joachim Meisner z Kolonii, który w homilii odniósł się do znaczenia krzyża w życiu człowieka i świata. Powiedział: Czymże jest krzyż? Krzyż jest plusem zrobionym przez dzieło Boga z tego, co jest w świecie minusem. My, ludzie żyjący w świecie, jesteśmy zdolni tylko do jednego: zrobienia tej horyzontalnej linii, na której są wojny, bieda, śmierć. Z tej horyzontalnej linii nie ma możliwości przejścia w górę. Dopiero, gdy przyszedł Chrystus, połączył tę horyzontalną linię z wertykalną. I teraz jest tylko jeden punkt, z którego możemy pójść w górę – właśnie krzyż.

Jezus powiedział Siostrze Faustynie, że jedna godzina rozważania Jego bolesnej męki większą zasługę ma, aniżeli cały rok biczowania się aż do krwi. To rozważanie przynosi ludziom wielki pożytek duchowy, a Jemu sprawia radość. Rozważaj często cierpienia Moje, które dla ciebie poniosłem – mówił do Siostry Faustyny, a przez nią do każdego człowieka – a nic ci się wielkim nie wyda, co ty cierpisz dla Mnie. Najwięcej Mi się podobasz, kiedy rozważasz Moją bolesną mękę; łącz swoje małe cierpienia z Moją bolesną męką, aby miały wartość nieskończoną przed Moim majestatem (Dz. 1512).

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Wchodząc do dolnej bazyliki i idąc w kierunku kaplicy św. Faustyny, po prawej stronie znajduje się kaplica Communio Sanctorum, którą w 2004 roku poświęcił prymas Węgier kard. Péter Erdó oraz metropolita krakowski kard. Franciszek Macharski. Wystrój tej kaplicy jest darem Kościoła węgierskiego, stąd w popularnym użyciu funkcjonuje nazwa: „kaplica węgierska”. Zdobią ją przepiękne mozaiki na ścianach bocznych, ukazujące ponad 60 świętych i błogosławionych z Węgier, Polski i innych krajów europejskich, którzy zapisali najpiękniejsze karty w historii Kościoła. Kolejnym grupom tych postaci towarzyszy tekst ośmiu błogosławieństw z Kazania na Górze, które stanowią jakby komentarz do ich życia. Pochodowi świętych przewodzi Maryja, Matka Boża. Nad marmurowym ołtarzem znajduje się mozaika Jezusa Miłosiernego ze św. Siostrą Faustyną, a w otoku w wielu językach  wypisane są  słowa: Jezu, ufam Tobie.  Przed ołtarzem w relikwiarzu w kształcie prawej ręki złożono cząstkę relikwii św. Stefana, króla Węgier. Autorem projektu wystroju kaplicy i jego wykonawcą jest węgierski artysta, greckokatolicki kapłan László Puskás wraz ze swoją żoną.

Nazwa i wystój tej kaplicy przypominają o podstawowym powołaniu człowieka do świętości, czyli do zjednoczenia z Bogiem w ziemskim życiu i wieczności. Święta Siostra Faustyna wyznała, że od najwcześniejszych lat pragnęła zostać wielką świętą, czyli kochać Jezusa tak wielką miłością, jaką Go jeszcze dotychczas żadna dusza nie kochała. Z początku – pisała – były to moje tajne pragnienia, o których wiedział tylko Jezus. Dziś nie mogę ich pomieścić w sercu, pragnęłabym wołać na świat cały: kochajcie Boga, bo dobry jest i wielkiego miłosierdzia (Dz. 1372). Dziś dla milionów ludzi na całym świecie jest wzorem pięknego życia. Jezus zapewniał ją: Najwięksi grzesznicy dochodziliby do wielkiej świętości, gdyby tylko zaufali Mojemu miłosierdziu. (…) Moją rozkoszą jest działać w duszy ludzkiej, napełniać ją swoim miłosierdziem i usprawiedliwiać ją. Królestwo Moje na ziemi jest – życie Moje w duszy ludzkiej. Napisz, sekretarko Moja, że kierownikiem dusz jestem Ja sam bezpośrednio, a pośrednio prowadzę je przez kapłana, i każdą prowadzę do świętości drogą Mnie tylko wiadomą (Dz. 1784).

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Serdecznie witamy w stolicy kultu Miłosierdzia Bożego – w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach: miejscu wybranym przez Boga, miejscu objawień i cudów, miejscu pielgrzymowania ludzi z całego świata. Choć to Sanktuarium jest stosunkowo młode, to jednak zajmuje bardzo ważne miejsce na mapie religijnej świata. Należy bowiem do 30 największych ośrodków kultu wszystkich religii.

Jest to przede wszystkim miejsce, które wybrał sam Bóg, bo tutaj wraz ze śmiercią Siostry Faustyny Kowalskiej złożył całe jej duchowe dziedzictwo i stąd orędzie Miłosierdzia, które jej przekazał Jezus, rozchodzi się na cały świat. Choć każdy czas i cały świat można uważać za Jego „świątynię”, to jednak są czasy i są miejsca, które Bóg obiera, aby w nich w sposób szczególny ludzie doświadczali Jego obecności i Jego łaski – powiedział św. Jan Paweł II i dodał, że właśnie takim miejscem jest Sanktuarium w Łagiewnikach.

To Sanktuarium jest także miejscem objawień, gdyż Siostra Faustyna miała ich tutaj ponad 280. Tu każde miejsce, nawet tak prozaiczne jak zakonna cela, korytarz, furta, ogród…, pamiętają jej spotkania z Jezusem, Matką Bożą, aniołami, świętymi czy duszami cierpiącymi w czyśćcu. Wystarczy tylko przekroczyć bramy posesji, by się dowiedzieć, że strzegł jej Anioł, gdy przy furcie pracowała Siostra Faustyna, a w postaci ubogiego młodzieńca przyszedł do niej sam Jezus, by poprosić o ciepły posiłek.

Jest to także miejsce wielu cudów, które tutaj wypraszają ludzie, gdy na modlitwie z ufnością zwracają się do Miłosierdzia Bożego i proszą o wstawiennictwo św. Siostrę Faustynę. Świadczą o tym choćby bardzo liczne wota i świadectwa przesłane na adres klasztoru, których każdego roku jest kilkadziesiąt tysięcy. Można więc do tego miejsca odnieść słowa Boga, które wypowiedział do Mojżesza: Zdejm sandały, bo ziemia na której stoisz, święta jest.

Wreszcie Łagiewniki są miejscem, do którego zdążają pielgrzymki z całego świata. Pod względem ilości krajów to Sanktuarium należy do ścisłej światowej czołówki, gdyż każdego roku nawiedzają to miejsce pielgrzymi z około 90-100 krajów ze wszystkich kontynentów. A każdego tygodnia miliony ludzi pielgrzymują tutaj wirtualnie przez transmisje telewizyjne, radiowe, internetowe i on-line.

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Przed nami nowa dwupoziomowa bazylika Miłosierdzia Bożego, którą poświecił papież Jan Paweł II i w której cały świat zawierzył Bożemu Miłosierdziu. Plac pod jej budowę poświęcił kard. Franciszek Macharski w 1999 roku, a niecałe trzy lata później – 17 sierpnia 2002 roku – nową świątynię konsekrował Jan Paweł II.  W 2003 roku nadano jej tytuł bazyliki mniejszej, o czym informuje tablica przed głównym wejściem. W przedsionku bazyliki znajduje się kamień węgielny z Golgoty oraz tablice upamiętniające pielgrzymki trzech papieży, którzy nawiedzili bazylikę: Jana Pawła II (17 sierpnia 2002) Benedykta XVI (27 maja 2006) oraz Franciszka (30 lipca 2016).

Bazylika zbudowana według projektu Witolda Cęckiewicza, kształtem przypomina okręt i kojarzy się ze współczesną „arką przymierza”, w której znajdują ocalenie wszyscy pokładający nadzieję w miłosierdziu Bożym. W prezbiterium za dużym kamiennym ołtarzem znajduje się tabernakulum w kształcie kuli ziemskiej z zarysowanymi kontynentami, którą otacza targany silnymi wiatrami krzew, symbolizujący współczesny świat czy człowieka miotanego różnymi prądami. W ten krzew nad tabernakulum wpisany jest obraz Jezusa Miłosiernego (pędzla Jana Chrząszcza), który przypomina, że w miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście – jak powiedział św. Jan Paweł II. Obok znajdują się obrazy Apostołów Miłosierdzia: św. Siostry Faustyny i św. Jana Pawła II autorstwa Teresy Śliwki-Moskal.

Na ścianach oddzielających prezbiterium od nawy głównej znajduje się obraz Ostrobramskiej Matki Bożej Miłosierdzia (pędzla Jana Chrząszcza) i po drugiej stronie – pełny tekst aktu zawierzenia świata Miłosierdziu Bożemu oraz gabloty z dziękczynnymi wotami. Pod obrazem Matki Bożej stoją dwa dzwony: jeden poświęcony Janowi Pawłowi II (ofiarowany przez ludwisarza z Przemyśla Michała Woźniaka), drugi „Dzwon nadziei”, poświęcony przez abp. Marka Jędraszewskiego (2020). W pionowych przestrzeniach okiennych i nad chórem są witraże. Ten ostatni o powierzchni 148 m² jest największym w Krakowie. Przestawia ogromne słońce, na tle którego widać świetlisty krzyż – symbol wiary i najbardziej wymowny znak miłosierdzia Bożego. Poniżej linii horyzontu jest morze, które kolorystycznie harmonizuje z witrażami bocznymi w bazylice, mającymi stwarzać wrażenie wynurzania się z głębin oceanu. Autorem witraży jest architekt łagiewnickiej bazyliki Witold Cęckiewicz oraz artystka Małgorzata Toborowicz. Na chórze znajdują się monumentalne 72-głosowe organy wykonane w latach 2017-2018, poświęcone przez abp. Marka Jędraszewskiego. Pod chórem warto zobaczyć jeszcze kropielnice, na których umieszczone są znaki, mówiące o odrodzeniu chrzcielnym i wejściu w świat Boga. Ich czasza jest koloru morskiej toni, a przebija w niej znak ryby, symbol chrześcijan. Na chrzcielnicy znajduje się napis: Jak w Adamie wszyscy umierają, tak w Chrystusie wszyscy będą ożywieni (1 Kor 15, 22). Na kolumnie, która wspiera czaszę chrzcielnicy zobaczyć można symbole, które przypominają o grzechu i łasce: jabłko i chleb.

W tej świątyni papież Jan Paweł II 17 sierpnia 2002 roku dokonał aktu zawierzenia świata Bożemu Miłosierdziu. Mówił wtedy: Dziś w tym sanktuarium chcę dokonać uroczystego aktu zawierzenia świata Bożemu miłosierdziu. Czynię to z gorącym pragnieniem, aby orędzie o miłosiernej miłości Boga, które tutaj zostało ogłoszone za pośrednictwem Siostry Faustyny, dotarło do wszystkich mieszkańców ziemi i napełniało ich serca nadzieją. Wcześniej, w dniu kanonizacji Siostry Faustyny w 2000 roku, to orędzie Jan Paweł II przekazał całemu Kościołowi na trzecie tysiąclecie wiary, aby ludzie lepiej poznali prawdziwe oblicze Boga i człowieka. Wyznał, że nadszedł czas, aby orędzie o Bożym miłosierdziu wlało w ludzkie serca nadzieję i stało się zarzewiem nowej cywilizacji – cywilizacji miłości.

Co roku w tej bazylice i przy ołtarzu polowym odbywają się uroczystości Święta Bożego Miłosierdzia, które gromadzą pielgrzymów z kilkudziesięciu krajów świata. W łagiewnickim Sanktuarium to święto spontanicznie było obchodzone od 1944 roku. W 1985 roku metropolita krakowski kard. Franciszek Macharski jako pierwszy oficjalnie wprowadził to święto w swojej diecezji, a 10 lat później Stolica Apostolska wyraziła zgodę na obchodzenie tego święta we wszystkich diecezjach w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny papież Jan Paweł II wpisał to święto do kalendarza liturgicznego całego Kościoła. Było to spełnienie życzenia Jezusa, który powiedział do Siostry Faustyny, że  pragnie, aby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia.

W kilkunastu objawieniach Jezus wyjaśnił cel ustanowienia tego święta, jego miejsce w kalendarzu liturgicznym, sposób przygotowania i obchodzenia, a także związał z nim wielkie obietnice. Przygotowaniem do tego święta jest nowenna z Koronki do Miłosierdzia Bożego, o której Jezus powiedział: W tej nowennie udzielę duszom wszelkich łask (Dz. 796). Z tym świętem, a ściślej mówiąc z Komunią św. przyjętą w tym dniu Jezus związał największą obietnicę – łaskę zupełnego odpuszczenia win i kar, która jest jedną z łask chrztu świętego. Warunkiem jej otrzymania jest dobra spowiedź, która może być odprawiona wcześniej, bo chodzi o to, by nie mieć przywiązania nawet do grzechu lekkiego, postawa ufności wobec Boga, czyli pragnienie wypełniania Jego woli, oraz czynna miłość bliźniego. W dniu tym – zapewniał Jezus – otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat (Dz. 699).

Każdego roku sprawdzają się te słowa Jezusa, o czym mówią świadectwa wiernych. Oto jedno z nich. Na Święto Miłosierdzia do Łagiewnik wraz z grupą znajomych wybrał się też pewien młody Słowak, który w swoim życiu doświadczył już wielu zniewoleń. Narkotykowe imprezy, kobiety, alkohol, porzucenie szkoły, rodziny, w końcu magia, która miała mu przynieść wybawienie, a wtrąciła go na głębsze dno. Transy pod wpływem narkotyków tak się nasilały, że przestał już nad tym panować. Dopadały go stany trwogi, beznadziei i paranoi, miał wrażenie, że wszystko się wali. Wtedy odkrył, że wśród różnych bogów jest także Jezus i że On jest całkiem inny niż pozostali bogowie, bo jest Miłością. Na Święto Miłosierdzia do Łagiewnik przyjechał, by zobaczyć to miejsce, o którym już słyszał. Zdumiał się, gdy zobaczył tłumy ludzi, którzy na kolanach zanosili do Boga swoje prośby. Po wielu latach zdecydował się przystąpić do spowiedzi. Upadł na kolana i prosił, aby mu Bóg przebaczył wszystko zło, które uczynił. Potem przyjął Komunię św. i czuł się tak szczęśliwy, że płakał. W tym dniu Bóg uleczył go ze wszystkich uzależnień i całkowicie zmieniło się jego życie.

Codziennie w bazylice posługują kapłani nie tylko przy ołtarzu, ale także w sakramencie pojednania (w dni powszednie 8.00-19.00, a w niedziele: 9.00-19.00). O tym sakramencie Jezus powiedział do Siostry Faustyny, że tam dokonują się największe cuda. Aby zyskać ten cud, nie trzeba odprawić dalekiej pielgrzymki ani też składać jakichś zewnętrznych obrzędów, ale wystarczy przystąpić do stóp zastępcy Mojego z wiarą i powiedzieć mu nędzę swoją, a cud miłosierdzia Bożego okaże się w całej pełni. Choćby dusza była jak trup rozkładająca się i choćby po ludzku już nie było wskrzeszenia, i wszystko już stracone – nie tak jest po Bożemu, cud miłosierdzia Bożego wskrzesza tę duszę w całej pełni. O biedni, którzy nie korzystają z tego cudu miłosierdzia Bożego; na darmo będziecie wołać, ale będzie już za późno (Dz. 1448).

Nawiedzając bazylikę w niżej wymienione dni, wierni mogą uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami po pobożnym odmówieniu: „Ojcze nasz…” i „Wierzę w Boga…”.

• W rocznicę poświęcenia tejże bazyliki (17 sierpnia).
• W dniu liturgicznego obchodu uroczystości jej tytułu (Niedziela Miłosierdzia).
• W uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca).
• W rocznicę nadania kościołowi tytułu bazyliki mniejszej (6 marca).
• Raz w roku, w dniu ustalonym przez miejscowego ordynariusza (w uroczystość św. Siostry Faustyny Kowalskiej – 5 października).
• Raz w roku, w dniu dowolnie wybranym przez każdego z wiernych.

Transmisja on-line na stronie Rektoratu Sanktuarium: www.misericordia.eu

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Jesteśmy przed kaplicą Męki Pańskiej, która znajduje się pod kaplicą z łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego. Wcześniej była tu tylko niewielka krypta, w której spoczywały ciała zmarłych sióstr do chwili pogrzebu, także św. Siostry Faustyny. Kaplica została oddana do użytku w 1986 roku, a obecnie służy siostrom i grupom rekolekcyjnym. Prezbiterium kaplicy zdobi Krzyż, pod którym znajduje się tabernakulum ze słowami z Koronki do Miłosierdzia Bożego: Miej miłosierdzie dla nas i świata całego. Po obu stronach krzyża znajdują się obrazy Matki Bożej i św. Faustyny, a przy wschodniej ścianie kaplicy – stacje drogi krzyżowej (dzieło Marii Konarzewskiej). Tajemnica męki Jezusa wyrażona jest także w witrażach zaprojektowanych przez Wiktora Ostrzałka. Wszystkie elementy wystroju kaplicy: witraże, droga krzyżowa i krzyż w prezbiterium ukazują w całości mękę Jezusa.

W tej kaplicy rozpoczęła się w łagiewnickim Sanktuarium praktyka wspólnej z pielgrzymami modlitwy w Godzinie Miłosierdzia i Koronki do Miłosierdzia Bożego. To nabożeństwo z łagiewnickiego Sanktuarium transmitowane przez stacje telewizyjne, rozgłośnie radiowe i transmisje telewizyjne gromadzi na modlitwie miliony ludzi, którzy w jednym czasie, w różnych językach wołają do Boga o miłosierdzie dla nas i całego świata.

Koronka do Miłosierdzia Bożego, którą Jezus podyktował Siostrze Faustynie po polsku w Wilnie w 1935 roku, to druga po „Ojcze nasz” modlitwa, której nauczył nas sam Jezus. Skierowana jest do Ojca Niebieskiego, któremu na mocy powszechnego kapłaństwa ofiarujemy Ciało i Krew, Dusze i Bóstwo Jego najmilszego Syna na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata. To, co kapłan czyni na ołtarzu w sposób sakramentalny, wierni na mocy uczestnictwa w powszechnym kapłaństwie Chrystusa czynią w sposób duchowy. W błaganiach zanoszonych do Boga odwołują się więc do najsilniejszego argumentu, ofiarując Mu Jego Syna, dlatego ta modlitwa jest tak niezwykle skuteczna, jeśli odmawiana jest z ufnością.

Z ufnym odmawianiem Koronki do Miłosierdzia Bożego Jezus związał obietnicę wszelkich łask i doczesnych dobrodziejstw, które są zgodne z Jego wolą, oraz łask dotyczących godziny śmierci. Chodzi o łaskę szczęśliwej śmierci, w której na wieczność wybieramy Boga, i spokojnej śmierci, czyli odchodzenia z tego świata bez lęku i przerażenia. Te łaski mogą otrzymać nie tylko ci, którzy sami z ufnością odmawiają tę Koronkę, ale także konający, przy których inni jej słowami się modlą. Jezus obiecał: Chociażby był grzesznik najzatwardzialszy, jeżeli raz tylko zmówi tę Koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia Mojego (Dz. 687). Chociaż raz, ale w duchu tego nabożeństwa, czyli z wiarą, żalem za popełnione zło i pragnieniem pełnienia woli Bożej. Odmawianie tej modlitwy jest już aktem miłosierdzia, ponieważ prosimy w niej o miłosierdzie Boże „dla nas”, odmawiających tę modlitwę, dla tych, za których się modlimy i za których jesteśmy zobowiązani się modlić, oraz dla „całego świata”, czyli dla wszystkich ludzi żyjących na ziemi i dusz w czyśćcu cierpiących. W Polsce za odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego przed Najświętszym Sakramentem można każdego dnia – pod zwykłymi warunkami – uzyskać odpust zupełny.

Przed kaplicą Męki Pańskiej przy figurze Jezusa Miłosiernego (dłuta Czesława Dźwigaja) i św. Siostry Faustyny (tego samego artysty) jest zaciszne miejsce dla odpoczynku i refleksji nad tajemnicą miłosierdzia Bożego. Odkrywanie miłosiernej miłości Boga w życiu osobistym, rodzinnym, narodowym… sprawia, że ta najpiękniejsza tajemnica naszej wiary ma bardzo konkretne przejawy w przestrzeni egzystencjalnej i duchowej, prowadzi do coraz głębszego zaufania Bogu i czynnej miłości bliźniego.

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

To mały, wąski pokoik, w którym Siostra Faustyna spędziła ostatnie tygodnie swego życia i 5 października 1938 roku o 22.45 przeszła do domu Ojca Niebieskiego. Był to dzień, na który z utęsknieniem czekała wiele lat, bo całym sercem ukochała Boga, doskonale poznała Jego miłosierną miłość i pragnęła żyć z Nim na wieki już bez zasłony wiary, lecz twarzą w Twarz. Tego dnia po południu ostatni raz wyspowiadał ją o. Józef Andrasz SJ, jej krakowski kierownik duchowy, a wieczorem siostry wraz z kapelanem modliły się o potrzebne dla niej łaski na godzinę śmierci. Jej świadkiem były: s. Amelia Socha i s. Eufemia Traczyńska, która koniecznie chciała zobaczyć, jak umierają święci. Gdy przez pomyłkę zbudzona przez dyżurującą s. Liguorię wraz s. Amelią przyszła do infirmerii, Siostra Faustyna jakby lekko otworzyła oczy i trochę się uśmiechnęła, a potem skłoniła głowę i już… Siostra Amelia mówi, że już chyba nie żyje, umarła. Spojrzałam na s. Amelię, ale nic nie mówiłam, modliłyśmy się dalej. Gromnica cały czas się paliła.

Miejsce swego przeznaczenia w niebie Siostra Faustyna widziała już w sierpniu 1936 roku, gdy Anioł Stróż poprowadził ją przed tron Boży. Widziałam jasność wielką i nieprzystępną – zapisała w „Dzienniczku” – widziałam miejsce swego przeznaczenia w bliskości Boga, ale jakim ono jest, nie wiem, bo je zakrywał obłok, ale mój Anioł Stróż powiedział mi: «Tu jest tron twój za wierność w spełnianiu woli Bożej»” (Dz. 683). W dniu swej śmierci zobaczyła ten „tron”. Odtąd ogląda Boga twarzą w Twarz i jest w pełni szczęśliwa.

W doświadczeniach mistycznych dane jej było wcześniej odwiedzić dusze w czyśćcu cierpiące (Dz. 20). Widziała ich cierpienie i tęsknotę za Bogiem i oczekiwanie na wsparcie od ludzi żyjących na ziemi, bo tylko oni mogą im pomóc przez modlitwy, ofiary i korzystanie z odpustów złożonych w skarbcu Kościoła. Anioł poprowadził ją także do przepaści piekła. Opisała straszne męki, jakie cierpią potępieni z własnej woli, bo wybrali życie i wieczność bez Boga. Najwięcej jest tam dusz, które nie dowierzały, że jest piekło. Ja, siostra Faustyna – zapisała w „Dzienniczku” – z rozkazu Bożego byłam w przepaściach piekła na to, aby mówić duszom i świadczyć, że piekło jest (Dz. 741), żeby nikt się nie wymawiał, że tego nie wiedział.

Widziała też szczęście mieszkańców nieba i podpisała się pod słowami św. Pawła, który wyznał, że ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują (1Kor 2, 9). Chociaż w niebie święci doznają pełni szczęścia, to nie są pozbawieni możliwości działania. Uwielbiają Boga, ale także wstawiają się za Kościołem pielgrzymującym na ziemi. Istnieje bowiem wzajemna wymiana darów między wiernymi na ziemi, cierpiącymi w czyśćcu i szczęśliwymi w chwale nieba. Z tej prawdy wiary płynęło głębokie przekonane Siostry Faustyny, że po śmierci będzie mogła jeszcze więcej dobra uczynić, dlatego deklarowała: Nie zapomnę o tobie, biedna ziemio, choć czuję, że cała natychmiast zatonę w Bogu, jako w oceanie szczęścia; lecz nie będzie mi to przeszkodą wrócić na ziemię i dodawać odwagi duszom, i zachęcać je do ufności w miłosierdzie Boże. Owszem, to zatopienie w Bogu da mi możność nieograniczoną działania (Dz. 1582).

Dzisiaj w tym pokoiku mieści się oratorium (miejsce modlitwy), w którym spoczywają prochy z ciała św. Siostry Faustyny w trumience po ołtarzem (projekt Gustawa Zemły) oraz relikwie ponad stu świętych i błogosławionych. Ponieważ wejście do oratorium mieści się za zakonną klauzurą, dlatego pielgrzymi mogą je nawiedzić tylko raz w roku 5 października, w rocznicę śmierci Apostołki Bożego Miłosierdzia.

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Jesteśmy w miejscu, które jest „sercem” łagiewnickiego Sanktuarium, gdyż tutaj znajduje się łaskami słynący obraz Jezusa Miłosiernego i grób św. Siostry Faustyny. Kaplica w obiekcie klasztornym została usytuowana w miejscu połączenia domu zakonnego i Domu Miłosierdzia, w którym siostry prowadziły i nadal prowadzą dzieło apostolskie. Niewielką świątynię pod wezwaniem św. Józefa w 1891 roku poświęcił kard. Albin Dunajewski. W 1968 roku kard. Karol Wojtyła wpisał ją na listę sanktuariów archidiecezji krakowskiej ze względu na pielgrzymów, przybywających na modlitwę przed cudowny obraz Jezusa Miłosiernego i do grobu Siostry Faustyny Kowalskiej, a w 1992 roku kard. Franciszek Macharski, „biorąc pod uwagę żywo rozwijający się kult Bożego Miłosierdzia”, wydał dekret, ustanawiający tę kaplicę Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.

W ołtarzu głównym, wykonanym przez Ferdynanda Majerskiego z Przemyśla, umieszczono figurę Matki Bożej Miłosierdzia – patronki Zgromadzenia, po lewej stronie – św. Stanisława Kostki (patrona młodzieży zakonnej), po prawej – św. Marii Magdaleny (patronki pokutnic). W prezbiterium po lewej stronie znajduje się ołtarz z łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego (pędzla Adolfa Hyły, 1944), który przykrył pierwotnie umieszczony w tym ołtarzu obraz Serca Jezusowego (pędzla Jana Bąkowskiego, 1896), a po prawej stronie ołtarz z obrazem św. Józefa z Dzieciątkiem (z końca XIX wieku pędzla Fr. Krudowskiego). Zabytkowe malowidła na ścianach projektował w okresie międzywojennym (1934) Zdzisław Gedliczka. W czasie generalnego remontu i konserwacji kaplicy (w latach 1981-1990) w bocznych oknach i w kruchcie założono witraże, które są dziełem Wiktora Ostrzołka. Wcześniejszy jest tylko witraż św. Cecylii, który znajduje się w okrągłym oknie na chórze. Wokół kaplicy na ścianach umieszczono gabloty, w których znajdują się artystycznie ułożone wota, świadczące o łaskach, jakie tutaj uprosili pielgrzymi.

W tej kaplicy św. Siostra Faustyna uczestniczyła w codziennej Mszy św., korzystała co tydzień z sakramentu pojednania, uczestniczyła w codziennym wieczornym nabożeństwie z błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem, odprawiała medytację, rachunek sumienia, czytanie duchowne, drogę krzyżową przy tych samych stacjach, które do dzisiaj zdobią kaplicę; przychodziła na adoracje Najświętszego Sakramentu i nocne czuwania organizowane w Zgromadzeniu, szczególnie w pierwsze czwartki miesiąca. Każdą wolną chwilę spędzała u stóp Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Tutaj przeżywała ważne wydarzenia życia zakonnego: ceremonie obłóczyn, w czasie których otrzymała habit oraz imię zakonne: siostra Maria Faustyna, pierwsze i wieczyste śluby, rekolekcje i dni skupienia. W końcu ta kaplica była świadkiem nie tylko jej gorącej modlitwy, ale także 116 różnego rodzaju wizji i doświadczeń mistycznych: Trójcy Świętej, Pana Jezusa, Dzieciątka Jezus, Matki Najświętszej, aniołów, Świętej Rodziny, świętych i dusz czyśćcowych.

Owocem jej modlitwy przed Najświętszym Sakramentem są przepiękne rozmowy miłosiernego Boga z duszami: grzeszną, w rozpaczy, cierpiącą, dążącą do doskonałości i doskonałą. Jezus dał jej poznać swoje miłosierdzie wobec tych dusz i to, że wobec każdej inaczej je okazuje, a wszystkie mogą mieć miejsce w życiu jednej osoby.

Do wyjątkowych doświadczeń należała wizja ustanowienia Eucharystii: Jezus pozwolił mi wejść do Wieczernika – zanotowała –  i byłam obecna, co się tam działo. Jednak najgłębiej przejęła mię chwila, w której Jezus przed konsekracją wzniósł oczy w niebo i wszedł w tajemniczą rozmowę z Ojcem swoim. Ten moment w wieczności dopiero poznamy należycie. Oczy Jego były jako dwa płomienie, twarz rozpromieniona, biała jak śnieg, cała postać majestatyczna, Jego dusza stęskniona; w chwili konsekracji odpoczęła miłość nasycona – ofiara w całej pełni dokonana. Teraz tylko zewnętrzna ceremonia śmierci się wypełni, zewnętrzne zniszczenie. Istota jest w Wieczerniku (Dz. 684).

W czasie modlitwy i Mszy św. Siostra Faustyna często widziała Jezusa Ukrzyżowanego, czasem Dzieciątko Jezus, słyszała naglące wezwania do głoszenia orędzia Miłosierdzia światu: Apostołko Mojego miłosierdzia – mówił Jezus – głoś światu całemu o tym niezgłębionym miłosierdziu Moim; nie zniechęcaj się trudnościami, jakie napotykasz w głoszeniu Mojego miłosierdzia. Te trudności, które cię tak boleśnie dotykają, są potrzebne dla twojego uświęcenia i dla wykazania, że dzieło to Moim jest (Dz. 1142). Maryja przypominała, że jest jej Matką i zachęcała do ćwiczenia się w cnotach, które Bogu są najmilsze: pokora, czystość i miłość Boża. W czasie Pasterki na ręce Siostry Faustyny złożyła małego Jezusa.

Kaplica, która za czasów Siostry Faustyny służyła wyłącznie siostrom i wychowankom, z wybuchem II wojny światowej została otwarta dla wszystkich. W marcu 1943 roku krakowski spowiednik i kierownik duchowy Siostry Faustyny o. Józef Andrasz SJ poświęcił pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego pędzla Adolfa Hyły, ofiarowany do kaplicy jako wotum za ocalenie rodziny z wypadków wojennych. Wtedy zapoczątkował też pierwsze w świecie uroczyste nabożeństwa ku czci Miłosierdzia Bożego, na które tłumnie przybywali mieszkańcy Krakowa i okolic, bo czasy były trudne i ludzie szukali ratunku w miłosierdziu Boga. Na te nabożeństwa obraz Jezusa Miłosiernego umieszczany był w bocznym ołtarzu, ale było to trudne zadanie, bo obraz nie pasował do wnęki ołtarza. Z tego względu przełożona klasztoru zamówiła u tego samego artysty drugi obraz, który wielkością i kształtem odpowiadał wnęce ołtarza. Poświęcił go również o. Andrasz w Święto Miłosierdzia 1944 roku. Obraz szybko zasłynął łaskami. Jego kopie i reprodukcje rozeszły się po całym świecie i dziś jest to najbardziej znany obraz Jezusa Miłosiernego. Na nim spełniły się Jego słowa wypowiedziane do św. Faustyny przy pierwszym objawieniu: Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie (Dz. 47). Obraz jest wizualnym znakiem całego orędzia Miłosierdzia, gdyż z jednej strony ukazuje prawdę o miłosiernej miłości Boga, która najpełniej została objawiona w życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, a z drugiej strony przypomina o naszej odpowiedzi na uprzedzającą miłość Boga, która się wyraża w postawie zaufania wobec Niego, czyli w pełnieniu Jego woli, i miłości bliźniego, świadczonej przez czyn, słowo i modlitwę.

Obraz przedstawia Jezusa Zmartwychwstałego w białej szacie ze śladami męki i charakterystycznymi promieniami, płynącymi z przebitego serca, ale niewidocznego na obrazie. Sam Jezus wyjaśnił, że blady promień oznacza wodę, która oczyszcza dusze, czyli sakrament chrztu i pokuty, a czerwony promień oznacza krew, która jest życiem dusz, a daje je najpełniej Eucharystia. Z czcią tego obrazu, która polega na ufnej modlitwie połączonej z uczynkami miłosierdzia, Jezus związał obietnice wiecznego zbawienia, dużych postępów na drodze chrześcijańskiej doskonałości oraz łaskę szczęśliwej śmierci. Ponadto obiecał, że można uprosić wszystko, a więc także doczesne dobrodziejstwa, jeśli będą zgodne z Jego wolą, czyli dobre dla nas teraz i w perspektywie wieczności. Przez obraz ten – mówił – udzielać będę wiele łask dla dusz, a przeto niech ma przystęp wszelka dusza do niego (Dz. 570).

Pod mensą ołtarza z łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego znajduje się grób św. Siostry Faustyny – biała marmurowa trumienka. Jej doczesne szczątki w 1966 roku przeniesiono z cmentarza do kaplicy klasztornej i umieszczono pod posadzką, a od czasu jej beatyfikacji – w ołtarzu. Przed ołtarzem w marmurowym klęczniku umieszczono cząstkę jej relikwii, aby była dostępna dla uczczenia przez pielgrzymów. Ludzie przez jej wstawiennictwo upraszają wiele łask, o czym świadczą wota i świadectwa wiernych. Wszak Jezus powiedział do niej: Czyń, co chcesz, rozdawaj łaski, jak chcesz, komu chcesz i kiedy chcesz (Dz. 31).

Przed obrazem Jezusa Miłosiernego modlili się papieże ostatnich dziesięcioleci: św. Jan Paweł II (7 czerwca 1997), Benedykt XVI (27 maja 2006), Franciszek (30 lipca 2016), biskupi z wielu krajów świata, rządzący państwami, naukowcy, artyści i wierni ze wszystkich kontynentów. Każdy może tu przyjść – mówił papież Jan Paweł II – spojrzeć na ten obraz miłosiernego Chrystusa, na Jego serce promieniujące łaskami, i w głębi duszy usłyszeć to, co słyszała Błogosławiona: Nie lękaj się niczego, Ja jestem zawsze z Tobą (Dz. 613). A jeśli szczerym sercem odpowie „Jezu, ufam Tobie!”, znajdzie ukojenie wszelkich niepokojów i lęków. 

Transmisja on-line na stronie: www.faustyna.pl i jej wszystkich wersjach językowych.

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Tak nazywany jest obiekt przylegający do ulicy Siostry Faustyny, pobudowany w miejscu dawnej furty klasztornej i piętrowego budynku, w którym kiedyś były pokoje gościnne dla sióstr i dla chorych zakaźnie. W takim pokoju na I piętrze prawdopodobnie od września 1937 przez parę miesięcy mieszkała św. Siostra Faustyna, ciężko chora na gruźlicę, którą lekarz polecił odseparować.  Do końca grudnia 1937 roku jeszcze pracowała na furcie przy bramie głównej, a potem w miarę sił na furcie w klasztorze i w celi „przy czółenku”, robiąc szlaki frywolitowe do ołtarzy. W ciągu kilku miesięcy w celi na „Antoninku” wiele się wydarzyło. Siostra Faustyna zapisała ponad pięćdziesiąt różnego rodzaju nadzwyczajnych objawień Jezusa i Matki Bożej oraz świadectw walki z szatanem. Najczęściej odwiedzał ją Jezus (41 razy), a Jego rozmowy dotyczyły m.in. misji głoszenia orędzia Miłosierdzia.

To właśnie w łagiewnickim klasztorze w październiku 1937 roku w bliżej nieokreślonym miejscu Jezus objawił Siostrze Faustynie tę formę kultu Miłosierdzia Bożego, jaką jest „Godzina Miłosierdzia”, czyli modlitwa w chwili Jego konania na krzyżu. O trzeciej godzinie – mówił do Siostry Faustyny – błagaj Mojego miłosierdzia, szczególnie dla grzeszników, i choć przez krótki moment zagłębiaj się w Mojej męce (…). Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego (Dz. 1320). Na „Antoninku” natomiast miało miejsce kolejne objawienie, dotyczące Godziny Miłosierdzia, w którym Jezus nie tylko przypomniał o tej formie kultu oraz o obietnicy wszelkich łask i doczesnych dobrodziejstw, ale także podał sposoby jej praktykowania przez odprawianie Drogi krzyżowej, nawiedzenie Najświętszego Sakramentu i połączenie się z Nim, konającym na krzyżu tam, gdzie zastanie nas godzina 15.00. Przedmiotem choćby krótkiej modlitwy w tej godzinie ma być rozważanie miłosiernej miłości Boga objawionej w męce i śmierci Syna Bożego. Ta modlitwa winna być skierowana wprost do Jezusa, a w błaganiach należy się odwołać do zasług Jego bolesnej męki. W tej godzinie – obiecał Jezus – nie odmówię duszy niczego, która Mnie prosi przez mękę Moją (Dz. 1320). Każdego dnia – nie tylko w Wielki Piątek czy każdy piątek – godzina trzecia po południu pod każdą szerokością geograficzną jest czasem uprzywilejowanym, w którym możemy w duchu przenieść się na Golgotę, stanąć pod krzyżem przy Matce Bożej i choćby przez chwilę połączyć się z konającym Jezusem, nasze życie włączyć w Jego krzyż, a dla zasług Jego męki błagać o potrzebne łaski i miłosierdzie dla nas i całego świata.

Na „Antoninku” Jezus dał także obietnice kapłanom oraz wszystkim czcicielom Bożego Miłosierdzia, mówiąc: Wszystkim duszom, które uwielbiać będą to Moje miłosierdzie i szerzyć jego cześć, zachęcając inne dusze do ufności w Moje miłosierdzie – dusze te w godzinę śmierci nie doznają przerażenia (Dz. 1540). Zadanie głoszenia orędzia Miłosierdzia Jezus podniósł bowiem do rangi jednej z form kultu Miłosierdzia Bożego, obok obrazu, święta, Koronki i Godziny Miłosierdzia, wiążąc z nim obietnice czułej opieki w życiu i w godzinie śmierci.

Dla wypełniania misji głoszenia światu orędzia Miłosierdzia Jezus powołał „nowe zgromadzenie”, czyli Apostolski Ruch Bożego Miłosierdzia zrodzony z charyzmatu i mistycznego doświadczenia Siostry Faustyny. Tworzą go różne zgromadzenia klauzurowe i czynne, męskie i żeńskie, pustelnicy, różne wspólnoty, bractwa i wierni świeccy, którzy świadectwem życia, czynem, słowem i modlitwą uobecniają w świecie miłosierną miłość Boga.

Jedną z tych wspólnot jest międzynarodowe Stowarzyszenie Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”, które tutaj ma swoją siedzibę. Zrzesza ono kapłanów, osoby konsekrowane i wiernych świeckich z 90 krajów świata, którzy pragną włączyć się w prorocką misję św. Faustyny.  Stowarzyszenie, erygowane przez kard. Franciszka Macharskiego w 1996 roku, w kilku językach prowadzi programową formację apostołów Bożego Miłosierdzia w oparciu o słowo Boże, nauczanie Kościoła i szkołę duchowości św. Faustyny; organizuje spotkania, dni skupienia, rekolekcje, kongresy, zjazdy, głosi orędzie Miłosierdzia w Polsce i w innych krajach.

Głoszeniu orędzia Miłosierdzia w wielu językach w tym Sanktuarium służy także Wydawnictwo „Misericordia”, codzienna posługa pielgrzymom, kwartalnik „Orędzie Miłosierdzia”, Koronka za konających, Nieustanna Koronka, posługa na stronach internetowych i w szeroko rozumianej przestrzeni medialnej, naukowej oraz w dziedzinie kultury i sztuki.

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Jesteśmy przed klasztorem, w którym zamieszkują siostry od 1891 roku. Na fasadzie budynku w samym szczycie jest herb fundatora księcia Aleksandra Lubomirskiego („Szreniawa bez Krzyża”), poniżej płaskorzeźba Matki Bożej Miłosierdzia – głównej patronki Zgromadzenia, a na wysokości piętra nad drzwiami wejściowymi napis: „Fundował ks. Aleksander Lubomirski R.P. MDCCCLXL [1890]”. W tym budynku od 1893 roku mieści się nowicjat, a także sypialnie sióstr, kuchnia, refektarz (jadalnia), sala Zgromadzenia i rozmównice, w których siostry przyjmują gości, oraz furta klasztorna (recepcja). Prawie każde z tych pomieszczeń, nawet korytarz czy klatka schodowa są niemymi świadkami spotkań św. Siostry Faustyny z Panem Jezusem, Matką Najświętszą, świętymi, duszami cierpiącymi w czyśćcu, a nawet z Bogiem Ojcem. Widziałam spojrzenie Boga na nas z wielkim upodobaniem (Dz. 1439) – zapisała objawienie, które miało miejsce w refektarzu. A innym razem zanotowała słowa Jezusa: Odpoczęło serce Moje dziś w klasztorze tym (Dz. 1074).

W tym klasztorze Siostra Faustyna spędziła blisko 6 lat. Pracowała w kuchni, ogrodzie, a w ostatnim roku życia także na furcie przy bramie i na furcie z obsługą telefonu przy klauzurze. Jej proste i na pozór zwyczajne życie kryło niezwykłą barwę i głębię życia duchowego. Dzięki modlitwie i doświadczeniom mistycznym głęboko wniknęła w tajemnicę miłosiernej miłości Boga, poznając ją w całej panoramie dziejów: od stworzenia aniołów, świata i człowieka – przez wcielenie, nauczanie oraz śmierć i zmartwychwstanie Jezusa, a także założony przez Niego Kościół z bogactwem słowa Bożego i sakramentów – aż po rzeczy ostateczne: niebo, czyściec i piekło jako miejsce odrzucenia Jego miłosierdzia. Owoce tego poznania z polecenia Jezusa zapisała w swoim słynnym „Dzienniczku”, który św. Jan Paweł II nazwał Ewangelią miłosierdzia, a kardynał Hong Kongu John Tong Hon we wstępie do chińskiego wydania tego dzieła wyznał, że jest to najwspanialszy dar Boga ofiarowany światu…, skarb duchowy całego Kościoła. „Dzienniczek”, tłumaczony na kilkadziesiąt języków, cieszy się wielką popularnością, bo to dzieło – jak powiedział Jezus – zostało napisane dla pociechy i pokrzepienia dusz. Dla wielu jest codzienną lekturą drugą po Biblii, podręcznikiem życia duchowego czy modlitewnikiem.

W „Dzienniczku” Siostra Faustyna zapisała nie tylko swą drogę do zjednoczenia z Bogiem, ale także orędzie Miłosierdzia, z którym Jezus wysłał ją do całego świata. Przypomina ono biblijną prawdę o miłosiernej miłości Boga do każdego człowieka i wzywa do głoszenia jej świadectwem życia, czynem, słowem i modlitwą. Integralną częścią tego orędzia jest nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego w formach, które przekazał jej Jezus. Do uprzywilejowanych form kultu, obdarzonych wielkimi obietnicami, należą: obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie, Święto Miłosierdzia Bożego, Koronka i Godzina Miłosierdzia oraz szerzenie czci Miłosierdzia.

Istotą kultu Miłosierdzia Bożego jest postawa zaufania wobec Boga, czyli pełnienie Jego woli zawartej w przykazaniach, obowiązkach stanu, słowie Bożym czy rozpoznanych natchnieniach Ducha Świętego. Taka postawa, która jest biblijną wiarą, wypływa z poznania Boga w tajemnicy Jego miłosiernej miłości. Drugim istotnym elementem tego kultu jest świadczenie miłosierdzia bliźnim, dzięki czemu to nabożeństwo jest nie tylko pobożnością, ale także kształtowaniem życia chrześcijańskiego. Te dwa elementy: ufność wobec Boga i miłosierdzie świadczone bliźnim stanowią sam fundament praktyki każdej formy nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, a nawet już nim są, bo pierwszym aktem kultu Miłosierdzia Bożego jest ufność wobec Boga, gdyż i do niej Jezus przywiązał obietnicę wszelkich łask i doczesnych dobrodziejstw: Najmilsza Mi jest dusza ta, która wierzy mocno w dobroć Moją i zaufała Mi zupełnie; obdarzam ją swoim zaufaniem i daję jej wszystko, o co prosi (Dz. 453).

Życie duchowe Siostry Faustyny można więc streścić właśnie w tych w dwóch słowach: ufność i miłosierdzie. Ufność określa jej relację z Bogiem, która wyraża się w pełnieniu Jego woli, natomiast miłosierdzie przez małe „m” opisuje jej relację wobec innych ludzi, których kochała miłością heroiczną aż po ofiarę ze swego życia. O mój Jezu – modliła się – każdy ze świętych Twoich odbija jedną z cnót Twoich na sobie, ja pragnę odbić Twoje litościwe i pełne miłosierdzia serce, chcę je wysławić. Miłosierdzie Twoje, o Jezu, niech będzie wyciśnięte na sercu i duszy mojej jako pieczęć, a to będzie odznaką moją w tym i przyszłym życiu (Dz. 1242).

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.

Mapa Sanktuarium pod tekstem

Jesteśmy w miejscu, w którym kiedyś w niskim parterowym budynku mieściła się zewnętrzna furta klasztorna (portiernia). Tu przez kilka miesięcy w ostatnim roku swego życia posługiwała św. Siostra Faustyna i tutaj przyszedł do niej Jezus w postaci ubogiego młodzieńca. Furta była usytuowana przy głównej bramie wjazdowej, gdyż cały obiekt otoczony murem był przeznaczony wyłącznie dla sióstr ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia i ich wychowanek. Na bramie wjazdowej widniał wówczas duży napis: „Józefów”, bo uproszenie tej fundacji siostry zawdzięczały św. Józefowi i jego uważały za gospodarza tej posesji. Zespół klasztorny, zbudowany w stylu neogotyckim według projektu Karola Zaremby, powstał z fundacji księcia Aleksandra Lubomirskiego, finansisty i filantropa. Dzieło Fundatora miało służyć dziewczętom i kobietom, które pragnęły zmienić swoje życie, podejmując drogę nawrócenia, pracy nad sobą oraz przygotowania się do życia w społeczeństwie.

W Domu Miłosierdzia, jak nazywano wschodnie skrzydło obiektu klasztornego przeznaczone na prowadzenie dzieła apostolskiego, przebywało od 100-160 wychowanek, które początkowo z własnej woli się zgłaszały, chcąc poprawy swego życia, a z biegiem lat przyjmowano także młodsze dziewczęta, które kierowali rodzice lub placówki państwowe. Życie sióstr i wychowanek wypełniała modlitwa, praca i dobrze zorganizowany wypoczynek. W pracy wychowawczej odwoływano się głównie do pobudek płynących z wiary, do poszanowania wolności i godności osoby ludzkiej. Ważną rolę odgrywała także praca, która była nie tylko źródłem utrzymania, ale także narzędziem kształtowania chrześcijańskich cnót i prawych charakterów.

Przez tę bramę i furtę wchodził każdy, kto mieszkał w obiekcie klasztornym lub chciał załatwić jakieś sprawy. Siostra Faustyna przeszła przez nią po raz pierwszy jako Helena Kowalska w styczniu 1926 roku, gdy przyjechała dokończyć postulat i odbyć dwuletni nowicjat, po którym jeszcze przez pół roku pozostała w Krakowie. Potem powracała na rekolekcje i śluby wieczyste (kwiecień-maj 1933), a na stały pobyt przyjechała znowu w maju 1936 roku. Od września 1937 roku przez kilka miesięcy na tej furcie pełniła swój zakonny obowiązek. Bramy posesji klasztornej strzegł wówczas Cherubin, którego widziała, a pewnego jesiennego dnia w 1937 roku w tym miejscu odwiedził ją sam Jezus w postaci ubogiego młodzieńca. Przyszedł w strasznie podartym ubraniu, boso i z odkrytą głową; bardzo był zmarznięty, bo dzień był dżdżysty i chłodny. Poprosił o gorący posiłek, a gdy go spożył, dał się jej poznać i powiedział: Doszły uszu Moich błogosławieństwa ubogich i podobało Mi się to miłosierdzie twoje, dlatego zszedłem z tronu, aby skosztować owocu miłosierdzia twego (Dz. 1312).  

To wydarzenie upamiętnia płaskorzeźba w holu budynku, który powstał na miejscu dawnej furty. Mieści się w nim „Dom św. Siostry Faustyny” z pokojami gościnnymi dla pielgrzymów i osób odprawiających rekolekcje. Przy recepcji w zrekonstruowanej celi zakonnej urządzono niewielkie muzeum, w którym można zobaczyć przedmioty należące do Apostołki Bożego Miłosierdzia: ołtarzyk z jej rodzinnego domu, lampkę, przy której pisała dzienniczek w Wilnie, kubeczek z krakowskiego refektarza, pelerynę, a także przedmioty codziennego użytku. Taki osobny pokoik miała tylko przełożona, a siostry mieszkały na dużych sypialniach, w których małe cele odgrodzone były płóciennymi parawanami.

1. Główne wejście do Sanktuarium
2. „Dom św. Siostry Faustyny” – noclegi, muzeum
3. Klasztor
4. „Antoninek” – stowarzyszenie „Faustinum”

5. Kaplica Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny

6. Oratorium – miejsce śmierci św. Faustyny
7. Kaplica Męki Pańskiej
8. Bazylika Bożego Miłosierdzia
9. Kaplica św. Siostry Faustyny – włoska
10. Kaplica Communio Sanctorum – węgierska
11. Kaplica św. Andrzeja – grekokatolicka
12. Kaplica Świętego Krzyża – niemiecka
13. Kaplica Matki Boskiej Siedmiobolesnej – słowacka
14. Kaplica Wieczystej Adoracji
15. Wieża widokowa
16. Cmentarz zakonny
17. „Dom św. Siostry Faustyny” – restauracja, pamiątki, prelekcje
18. Dom duszpasterski – noclegi, restauracja
19. Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. św. Siostry Faustyny
20. Punkt informacyjny
21. Pasaż handlowy – sklep wydawnictwa Misericordia
22. Aula św. Jana Pawła II
23. Parking – samochody osobowe
24. Parking – autokary i samochody osobowe
25. Toalety
26. Most Miłosierdzia – przejście do Sanktuarium św. Jana Pawła II i na przystanek   tramwajowy.