1 stycznia każdego roku we wszystkich klasztorach Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia odbywa się losowanie rocznych Patronów. Wraz z Patronem każda siostra otrzymuje intencję, w której ma się modlić, oraz przesłanie. Patronów losują także osoby związane ze Zgromadzeniem: kapłani, współpracownicy, członkowie i wolontariusze „Faustinum”, przyjaciele oraz uczestnicy grupy: Sanktuarium Bożego Miłosierdzia na Facebooku. Niech święci Patronowie wspierają nas, niech pomagają coraz pełniej uczestniczyć w życiu i misji Jezusa objawiającego światu miłosierną miłość Boga.

W dniach 27-31 grudnia br. s. Maria Vianneya i s. Teresa z klasztoru Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia w Sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach uczestniczyć będą w rekolekcjach Wspólnoty Emmanuel w Paray-le-Monial, we Francji. Z racji przeżywanego Jubileuszowego Roku Miłosierdzia dzielić się będą orędziem Miłosierdzia, jakie Jezus przekazał Kościołowi i światu przez pośrednictwo św. Siostry Faustyny.

Jego rodzice każdego roku chodzili do Jeruzalem na święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zgodnie ze zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, młody Jezus pozostał w Jeruzalem, o czym nie wiedzieli Jego rodzice. Myśląc, że jest wśród pielgrzymów, przeszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. A gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go. Dopiero po trzech dniach znaleźli Go w świątyni. Siedział pośród nauczycieli, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Gdy Go zobaczyli, zdziwili się. Matka powiedziała do Niego: „Dziecko, dlaczego nam to zrobiłeś? Twój ojciec i ja, pełni bólu, szukaliśmy Ciebie”. On im odpowiedział: „Dlaczego Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że muszę być w tym, co jest mego Ojca?”. Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi, wrócił do Nazaretu i był im posłuszny. A Jego matka zachowywała wszystkie te słowa w swym sercu. Jezus wzrastał w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi (Łk 2, 41-52).

Na Facebooku w grupie: Sanktuarium Bożego Miłosierdzia można podzielić się skojarzeniami z „Dzienniczka” św. Siostry Faustyny, jakie rodzą się wpływem rozmyślania tego fragmentu Ewangelii, a także własną refleksją nad medytowanym tekstem słowa Bożego.

Brama Miłosierdzia w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach została wkomponowana w główne wejście do bazyliki. W centralnym miejscu jest  umieszczone logo Roku Miłosierdzia, ukazujące Chrystusa dźwigającego na swoich ramionach Adama, a w nim każdego człowieka. Nad ikoną jest krzyż, z którego wypływają czerwone oraz blade strumienie światła, nawiązujące do promieni z obrazu Jezusa Miłosiernego. Na bocznych ramionach Bramy umieszczono w formie piktogramów uczynki miłosierdzia co do ciała i co do duszy w języku polskim i angielskim. Przejście przez Bramę Miłosierdzia oznacza otwarcie się na przyjęcie Bożego miłosierdzia, które winno zaowocować praktykowaniem uczynków miłosierdzia, przemianą naszego życia w Miłosierdzie – jak modliła się św. Faustyna. Każdy wchodzący przez Bramę Miłosierdzia – napisał papież Franciszek – będzie mógł doświadczyć miłości Boga, który pociesza, przebacza i daje nadzieję.