Na kanale  YouTube oraz na platformach podcastowych „Blisko Rahamim” ukazał się pierwszy odcinek z serii z „Dzienniczkiem” św. Faustyny! Treści zapisane przez św. Siostrę Faustynę czyta i komentuje s. Gaudia Skass ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia. „Celem tej serii pisze – nie jest wyjaśnienie wszystkich wątków z „Dzienniczka”, bo seria ta mogłaby trwać dłużej niż życie tych, którzy ją nagrywają. Będziemy się skupiać się na wyszukiwaniu w faustynowych treściach tego, co dla nas najważniejsze, czego możemy się od niej nauczyć i co Jezus chce nam powiedzieć przez jej doświadczenie. Otwieramy się na działanie Ducha Świętego, który będzie działał z mocą, Który będzie nas poruszał, będzie nas prowokował, będzie leczył, będzie dawał światło, prostował nasze drogi…”. Kolejne odcinki podcastów publikowane są w niedziele o godzinie 17.00.

Z serca Sanktuarium Bożego-Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, czyli z kaplicy łaskami słynącego obrazu Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia przez całą dobę prowadzi transmisję on-line (24 godziny) na stronie: www.faustyna.pl i jej 8 wersjach językowych, na You Tube w kanale: Faustyna.pl. W roku 2023 tylko korzystało z niej 4 500 000 unikalnych użytkowników.

Ponadto z transmisji korzystają także stacje telewizyjne (m.in. TV Shalom), rozgłośnie radiowe i aplikacja: Faustyna.pl. Poranną Mszę św. transmituje radio Doxa i radio Droga z Wiednia, a modlitwę w Godzinie Miłosierdzia i Koronkę do Miłosierdzia Bożego transmituje kilkanaście stacji radiowych i telewizyjnych. Dzięki tym transmisjom radiowym i telewizyjnym oraz internetowym miliony osób każdego dnia o tej samej porze jednym głosem wołają do Boga: „miej miłosierdzie dla nas i całego świata”.

Na stronie internetowej: www.faustyna.pl i jej wersjach językowych, w roku 2023 zanotowano ponad 2 500 000 użytkowników.

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia dziękuje wszystkim Współpracownikom, Ofiarodawcom, Informatykom i Tłumaczom, bez których to dzieło nie mogło by się rozwijać, oraz wszystkim Internautom, bez których nie mogłaby się dokonywać ta cudowna wymiana w świadczeniu dobra oraz niesienie światu orędzia Miłosierdzia i całego dziedzictwa duchowego św. Siostry Faustyny.

Pod tym hasłem w dniach 12-14 stycznia 2024 roku w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbędą się rekolekcje dla członków i wolontariuszy stowarzyszenia „Faustinum” oraz czcicieli Bożego Miłosierdzia. Każdy z nas – ludzi ochrzczonych – jest powołany do tego, by swoim życiem dawać świadectwo o miłosiernej miłości Boga. Nie jest to łatwe, zwłaszcza w naszym najbliższym otoczeniu, które często bywa środowiskiem deklarującym obojętność lub nawet wrogość wobec Boga i Kościoła. O tym, jak być świadkiem Miłosierdzia we współczesnym świecie o oparciu o słowo Boże i doświadczenie św. Faustyny mówić będą prowadzący rekolekcje: ks. Zbigniew Pałys MS, ojciec duchowny w seminarium saletynów, oraz s. Maria Faustyna Ciborowska ISMM, doktor biblistyki, zaangażowana w dzieło głoszenia orędzia Miłosierdzia. Więcej informacji.

W ramach projektu Samarytanka w dniach 12-14 stycznia oraz 19-21 stycznia 2024 roku w diecezjalnym domu rekolekcyjnym Fides et ratio w Szczucińsku odbędą się rekolekcje dla kobiet pod hasłem: „Dziewczynko, mówię ci, wstań”. W programie konferencje i medytacje słowa Bożego, zwłaszcza o uzdrowieniu kobiety cierpiącej na krwotok oraz wskrzeszenie córki Jaira, oraz warsztaty. Rekolekcje po prowadzą: s. Anastasis Omelchenko ze wspólnoty Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia w Pietropawłowsku, s. Kazimiera Wanat, s. Madlen Hofmann oraz o. Hans Reiner.

Następnego dnia Jan stał tam ponownie, a wraz z nim dwóch uczniów. A gdy przyjrzał się przechodzącemu Jezusowi, rzekł: „Oto Baranek Boży!”. Obaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Nim. Gdy Jezus odwrócił się i spostrzegł, że idą za Nim, zapytał ich: „Czego szukacie?”. Oni rzekli: „Rabbi – to znaczy nauczycielu – gdzie mieszkasz?”. Odpowiedział im: „Chodźcie, zobaczcie”. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszkał. I w tym dniu pozostali u Niego. Działo się to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy usłyszeli słowa Jana i poszli za Jezusem, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Odszukał on najpierw swego brata Szymona i oznajmił mu: „Znaleźliśmy Mesjasza”, to znaczy Chrystusa. Następnie przyprowadził go do Jezusa. Gdy Jezus mu się przyjrzał, rzekł: „Ty jesteś Szymon, syn Jana. Odtąd będziesz nosił imię Kefas, to znaczy Piotr (J 1, 35-42).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

Zdumienie i podziw mnie ogarnia, widząc wielki majestat Boży, który się zniża do mnie, która jestem nędzą samą. Wyrywa się z mej duszy wdzięczność ku Niemu za wszystkie łaski, których mi udziela, a szczególnie za łaskę powołania do wyłącznej służby swej świętej (Dz. 1814).

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach serdecznie dziękuję za wszystkie dotychczasowe ofiary na kamerę do transmisji on-line z kaplicy cudownego obrazu Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny. Do zakupu nowej kamery, która gwarantowałaby telewizyjną jakość i ciągłość transmisji na stronie: faustyna.pl i wszystkich jej wersjach językowych oraz na You Tube w kanale: Faustyna.pl i aplikacji o tej samej nazwie, brakuje nam jeszcze około 25 tysięcy. Stara kamera pracuje nieprzerwanie przez 24 godziny na dobę od 2015 roku. Istnieje więc konieczność zakupienia drugiej kamery, gdyż z tej transmisji korzystają wierni z całego świata, którzy pragną wirtualnie chcą pielgrzymować do tego świętego miejsca, by błagać o miłosierdzie „dla nas i całego świata”.

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia rozpoczyna więc zbiórkę funduszy na ten cel, które można wpłać na podane konto z dopiskiem: Kamera – transmisja online.

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia
Dom Zakonny w Krakowie

ul. Siostry Faustyny 3
30-608 Kraków

Bank BGŻ BNP Paribas S. A.
ul. Kasprzaka 10/16
01-211 Warszawa
Poland

Nr rachunku:

80 1600 1013 0002 0012 3671 2001 – PLN
73 1600 1013 0002 0012 3671 2030 – EUR
41 1600 1013 0002 0012 3671 2024 – USD

Kod BIC (SWIFT): PPABPLPK

IBAN: PL

Z dopiskiem: Kamera – transmisja online.

Z powodu wymiany urządzeń do światłowodu 9 stycznia 2024 roku w godzinach dopołudniowych nie będzie transmisji on-line z Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, z kaplicy Jezusa Miłosiernego i grobu św. Faustyny. Bardzo przepraszamy, ale to konieczne prace.

7 stycznia (niedziela) w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku przy Starym Rynku odbędzie się kolejne spotkanie formacyjne wspólnoty Stowarzyszenia Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”, którego tematem będzie „Życie duchowe – działaniem Bożego miłosierdzia w nas”. Rozpocznie się ono o godzinie 14.15 wspólną adoracją Jezusa w Najświętszym Sakramencie z modlitwą w Godzinie Miłosierdzia i Koronką do Miłosierdzia Bożego. O godzinie 15.20 Eucharystia, a po niej agapa, konferencja z cyklu „ABC życia duchowego” oraz dzielenie się swoimi przemyśleniami i doświadczeniem w tym temacie. Spotkania prowadzą siostry ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia i kapłani.

Z nowym 2024 rokiem s. Gaudia Skass ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia rozpoczyna nową serię podcastów z „Dzienniczkiem” św. Siostry Faustyny. Co tydzień w niedzielę o 17.00 na kanale YouTube oraz na platformach podcastowych „Blisko Rahamim” pojawiać się będzie nowy odcinek „Dzienniczka” z komentarzem, a w odcinkach specjalnych towarzyszyć jej będą goście, którzy sami głęboko doświadczyli Bożego miłosierdzia.

Oto link do najnowszego vloga, który jest wprowadzeniem do tej serii podcastów. Wypowiadają się w nim osoby, dla których św. Faustyna jest kimś bardzo ważnym, kto daje odpowiedzi na trudne pytania, dotyczące cierpienia, zaufania, odwagi, prostoty, szczęścia.

Siostry z krakowskiej wspólnoty Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia zapraszają wszystkich na wspólne kolędowanie połączone z konkursami wiedzy o kolędach i pastorałkach. Spotkanie odbędzie się 7 stycznia 2024 roku w „Domu św. Siostry Faustyny” o 15.40 w sali prelekcyjnej obok restauracji przy al. Adolfa Hyły 1. (budynek przy dużym parkingu za bazyliką).

Jan głosił: „Idzie za mną potężniejszy ode mnie, a ja nie jestem godny, aby schylić się i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem wodą, a On będzie was chrzcił Duchem Świętym”. Wtedy przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i został ochrzczony przez Jana w Jordanie. Zaraz po tym, kiedy wychodził z wody, ujrzał niebo otwarte i Ducha, który zstępował na Niego jakby gołębica. I rozległ się głos z nieba: „Ty jesteś moim Synem umiłowanym, Ciebie upodobałem sobie” (Mk 1, 7-11).

 Z „Dzienniczka” św. Faustyny

Dzięki Ci, Boże, za chrzest święty,
Który mnie wszczepił w rodzinę Bożą,
Jest to dar łaski wielki i niepojęty,
Który nam dusze przeobraża (Dz. 1286).

Niezależnie od kolędy parafialnej, która wypada w różnych terminach, w Zgromadzeniu Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w uroczystość Objawienia Pańskiego (Trzech Króli) tradycyjnie odbywa się kolęda klasztorna. Wówczas kapłani, pełniący posługę kapelanów, w towarzystwie „kolędników” obchodzą wszystkie miejsca w klasztorze: salę Zgromadzenia i inne pomieszczenia wspólnego użytku, cele zakonne, pracownie, pokoje gościnne…, by je na nowo skropić święconą wodą, napełnić dymem kadzidła i przez modlitwę uprosić Boże błogosławieństwo dla wszystkich mieszkańców oraz gości na kolejny rok życia i posługi apostolskiej.

Tradycyjnie 1 stycznia każdego roku we wszystkich klasztorach Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia odbywa się losowanie rocznych Patronów. Z „Dzienniczka” wiemy, jak wielką wagę przywiązywała do tego św. Siostra Faustyna. Chciała, aby Ktoś z Nieba w sposób szczególny towarzyszył jej dniom w nowym roku, aby ją wspierał. W czasie medytacji – zapisała – obudziło mi się jedno z takich tajnych pragnień: żeby Jezus Eucharystyczny był mi szczególnym patronem i na ten rok – jak dawniej. Jednak tając się przed swym Umiłowanym z tym pragnieniem, mówiłam z Nim o wszystkim z wyjątkiem tego, że Go chcę mieć za patrona. Kiedy przyszłyśmy do refektarza na śniadanie, po przeżegnaniu zaczęło się ciągnienie patronów. Kiedy się zbliżyłam do obrazeczków, na których są napisani patroni, wzięłam bez namysłu, jednak nie czytając zaraz, chciałam się przez parę minut umartwić. – Wtem słyszę głos w duszy: „Jestem twoim patronem, czytaj”. W tej chwili spojrzałam na napis i przeczytałam: „Patron na rok 1935 – Najświętsza Eucharystia”. Serce mi zadrgało z radości (Dz. 360).

Patronów losują także osoby związane ze Zgromadzeniem: kapłani, współpracownicy, członkowie i wolontariusze „Faustinum”, przyjaciele, goście…, a także  internauci na stronie: faustyna.pl.  Wraz z Patronem otrzymują przesłanie najczęściej z „Dzienniczka’ św. Siostry Faustyny oraz praktykę miłosierdzia, najczęściej intencję do modlitwy.

Niech święci Patronowie wspierają nas, niech pomagają pięknie żyć, coraz pełniej uczestniczyć w życiu i misji Jezusa, objawiającego światu miłosierną miłość Boga.

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia serdecznie dziękuje wszystkim współpracownikom, dobroczyńcom i ofiarodawcom, dzięki którym tworzona jest strona internetowa www.faustyna.pl, obecnie aktualizowana w dziewięciu językach, oraz wszystkie dzieła miłosierdzia na niej prowadzone, a przede wszystkim „Koronka za konających” i transmisja on-line z kaplicy z cudownym obrazem Jezusa Miłosiernego i grobem św. Siostry Faustyny w Sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach. Wspólnie uczestniczymy w misji Jezusa objawiającego dziś światu miłosierną miłość Ojca Niebieskiego i obdarzającego ludzi swoim miłosierdziem. Także przez Was w tej apostolskiej posłudze – Drodzy Informatycy, Tłumacze, Dobroczyńcy i Ofiarodawcy – przelewa się na świat miłosierdzie Boże. Niech Święta Bożego Narodzenia będą więc czasem szczególnej radości i pokoju, bo Pan przyszedł na ziemię, jest z nami i żyje w nas, gdy jesteśmy w stanie łaski. Niech Nowy 2024 Rok będzie bogaty w Jego łaskę i miłosierdzie świadczone bliźnim.

Ja z miłości ku tobie zstąpiłem z nieba, dla ciebie żyłem, dla ciebie umarłem i dla ciebie stworzyłem niebiosa – powiedział Jezus do św. Faustyny i te słowa adresuje do każdego człowieka. Z okazji świąt Bożego Narodzenia i nowego 2024 roku wszystkim Współpracownikom, Dobrodziejom, Ofiarodawcom, Osobom włączającym się w różnorakie dzieła apostolskie Zgromadzenia, także w dzieło „Koronki za konających” i „Nieustannej Koronki”, Internautom odwiedzającym naszą stronę życzymy nieustannego odkrywania obecności Emmanuela – Boga z nami – dostrzegania przejawów Jego miłosiernej miłości we wszystkich okolicznościach życia i wspólnego z Nim przeżywania swojej codzienności. Życzymy także doczesnych dobrodziejstw, aby sprawiały radość oraz prowadziły do większej miłości Boga i ludzi. Niech nowy 2024 rok będzie bogaty w łaskę Boga i miłosierdzie świadczone potrzebującym. Modlitwą obejmujemy Wszystkich, którym składamy te życzenia. Niech w nas i przez nas sławi się Boże Miłosierdzie!

Pasterze udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu.  A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.

Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki  (Łk 2, 16-21).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

Widziałam szopkę betlejemską napełnioną wielką jasnością. Najświętsza Panna owijała w pieluszki Jezusa, pogrążona w wielkiej miłości, jednak św. Józef jeszcze spał; dopiero kiedy Matka Boża ułożyła Jezusa w żłóbku, wtenczas jasność Boża zbudziła Józefa, który też się modlił. Jednak po chwili zostałam sam na sam z małym Jezusem, który wyciągnął do mnie swe rączęta, a ja zrozumiałam, aby Go wziąć na ręce swoje. Jezus przytulił swą główkę do serca mojego, a głębokim swym spojrzeniem dał mi poznać, że dobrze mu przy sercu moim (Dz. 1442).

W tym roku 31 grudnia, w Kościele katolickim obchodzi się święto Świętej Rodziny, czyli Jezusa, Maryi i Józefa. Jest to zarazem święto każdej ludzkiej rodziny, która podobnie jak Rodzina Nazaretańska jest dziełem Ojca Niebieskiego i do Niego ma prowadzić, a w ziemskim życiu musi się zmierzyć z wieloma trudnościami. Dzisiaj, w czasach zmasowanego ataku na rodzinę, kryzysu małżeństwa i życia rodzinnego, Święta Rodzina ukazuje szczęśliwy model życia wspólnotowego, w którym na pierwszym miejscu jest Pan Bóg, a we wzajemnych relacjach stosowana jest zasada miłości i wzajemnego zaufania.

W tym dniu w sposób szczególny dziękujemy Bożemu Miłosierdziu za dar naszych rodzin i prosimy o potrzebne łaski dla tych, które przeżywają trudności i kryzysy, a dla skłóconych i rozbitych rodzin prosimy o łaskę pojednania, wzajemnego przebaczenia, powrotu na drogę wzajemnej miłości i naśladowania w życiu Świętej Rodziny z Nazaretu. W tej intencji w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach przed łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego i grobem św. Faustyny codziennie o 20.30 odmawiana jest modlitwa różańcowa. W tej modlitwie można także uczestniczyć przez transmisję on-line na stronie: faustyna.pl.

Tradycyjnie 31 grudnia o 21:00 w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach przed łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego i przy grobie św. Siostry Faustyny rozpocznie się adoracja Najświętszego Sakramentu, którą poprowadzą siostry ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia. Na zakończenie o 24:00 będzie odprawiona pierwsza Msza św. noworoczna. W czasie Nieszporów (19:00), adoracji i Noworocznej Pasterki można się łączyć przez transmisję on-line na stronie: www.faustyna.pl lub kanale na You Tube.

Gdy zaś minęły dni ich oczyszczenia zgodnie z Prawem Mojżeszowym, zanieśli Go do Jerozolimy, aby ofiarować Panu. Mieli również złożyć ofiarę, zgodnie z nakazem Prawa Pańskiego: ’parę synogarlic lub dwa młode gołębie’.

Żył wtedy w Jeruzalem człowiek sprawiedliwy i pobożny, który miał na imię Symeon. Oczekiwał on pocieszenia Izraela, a Duch Święty był z nim Duch Święty objawił mu, że nie umrze, dopóki nie zobaczy Chrystusa Pańskiego. Kierowany przez Ducha przyszedł do świątyni, gdy rodzice wnosili małego Jezusa, by wypełnić odnoszące się do Niego przepisy Prawa. On wziął Go na ręce i wielbił Boga: „Teraz, o Władco, zgodnie z Twoim słowem pozwalasz swemu słudze odejść w pokoju. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś wszystkim narodom: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. A Jego ojciec i matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. I błogosławił ich Symeon, a do Jego matki Maryi powiedział: „On został dany, aby w Izraelu wielu padło i wielu powstało, i aby był znakiem, któremu będą się sprzeciwiać. A Twoją duszę miecz przeszyje, aby zostały ujawnione przewrotne myśli wielu”.

Przebywała tam również prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. W małżeństwie przeżyła siedem lat i owdowiała. Miał już osiemdziesiąt cztery lata. Nie opuszczała świątyni i służyła Bogu, poszcząc i modląc się dniem i nocą. W tej właśnie chwili nadeszła, wielbiła Boga i opowiadała o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem.

Kiedy wypełnili wszystko zgodnie z Prawem Pańskim, wrócili do Galilei, do swojego miasta – Nazaret. Chłopiec zaś rósł i nabierał sił, napełniając się mądrością, a łaska Boża była z Nim (Łk 2, 22-40).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

Mój Jezu, widzę, że i łaski tak wielkie mogą być cierpieniem, a jednak tak jest; nie tylko mogą być z tego powodu cierpienia, ale i muszą być, jako cecha działania Bożego. (…) Kiedy w dalszym ciągu rozważałam w czasie nieszporów tę mieszaninę niejako cierpienia i łaski – wtem usłyszałam głos Matki Najświętszej: „Wiedz, córko Moja, że chociaż zostałam wyniesiona do godności Matki Boga, jednak siedem mieczów boleści przeszyło Mi serce” (Dz. 786).

Osoby z wielu krajów świata, uczestniczące w dziele „Nieustannej Koronki do Miłosierdzia Bożego”, modlą się nie tylko we własnych potrzebach, ale także proszą o „miłosierdzie dla nas i całego świata”. Intencja szczegółowa na grudzień: o owocne duchowo przeżycie Adwentu i świąt Bożego Narodzenia dla nas i naszych rodzin oraz o łaski nawrócenia i spowiedzi św. dla tych, którzy dawno nie korzystali z tego sakramentu, aby także w ich sercach dokonało się Boże Narodzenie.

Dzieło „Nieustannej Koronki” jest odpowiedzią na prośbę Jezusa, by nieustannie błagać o „miłosierdzie dla nas i całego świata”. Prowadzi je Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia na stronie: www.faustyna.pl od 2011 roku. Może w nim uczestniczyć każdy internauta, który wypełni krótki formularz wpisowy i choćby jeden raz zadeklaruje odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego, którą Jezus podyktował św. Siostrze Faustynie.

Ze świętami Bożego Narodzenia związany jest zwyczaj strojenia choinki, która zdobi wnętrza kościołów, domów, umieszczana jest na placach czy w miejscach publicznego użytku. Drzewo zwłaszcza iglaste w wielu kulturach jest symbolem życia, odradzania się, trwania i płodności. Ozdobione drzewko jodełki lub świerku stało się w Europie najbardziej rozpoznawalnym symbolem świąt Bożego Narodzenia. Samo żywe drzewko stało się w chrześcijaństwie symbolem Chrystusa jako źródła życia. Ale także niektóre ozdoby choinkowe mają swoją symbolikę, choć dziś nie zawsze rozpoznawaną: np. gwiazda umieszczana na szczycie drzewa miała wskazywać drogę powrotu do domu z dalekich stron, światło – wskazuje na Chrystusa, który jest światłością świata, anioły są tymi, którzy mają opiekować się domem, papierowe łańcuchy przypominały o zniewoleniu grzechem, z którego wyzwala Jezus… We współczesnej kulturze zdają się być jednak ważniejsze prezenty, które są pod choinką, ale i one są zapowiedzią darów Nieba. Warto jednak spojrzeć na choinkę w tej symbolice, jaką niesie kultura chrześcijańska, by lepiej i owocniej przeżywać misterium radosnych Świąt Bożego Narodzenia.

Tak o tajemnicy wcielenia i narodzenia Syna Bożego pisała św. Faustyna. W sposób poetycki pięknie wyraził to Franciszek Karpiński w polskiej kolędzie:

Bóg się rodzi, moc truchleje,
Pan niebiosów obnażony.
Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
Ma granice Nieskończony.
Wzgardzony, okryty chwałą,
Śmiertelny Król nad wiekami.
A Słowo ciałem się stało,
i mieszkało między nami.

Bóg nieskończony i wieczny przyjął ludzkie ciało i stał się człowiekiem. Żadna religia na świecie nie ma takiego boga, który jest Stwórcą i Panem wszystkiego, co istnieje, który jest nieskończony, jeden, święty, transcendentny, wszechmocny i wszechwiedzący, niepojęty przez żaden rozum ludzki ani anielski, a równocześnie w swoim Synu w ludzkim ciele tak bliski człowiekowi. Kontemplacja miłosierdzia Bożego w tej tajemnicy zachwyca i przynosi niewypowiedzianą radość, bo Bóg zamieszkał z nami, Słowo Boże – Miłosierdzie Wcielone (Dz. 1745).

Miłosierna miłość Boga objawiona w narodzeniu Jezusa opiewana jest w liturgicznych pieśniach, zwanych kolędami, i w pastorałkach, które mają bardziej charakter świecki. Szczególnie bogaty repertuar, setki kolęd i pastorałek, wpisany jest w polską kulturę religijną i narodową. Śpiewa się je w każdym domu nie tylko przy stole wigilijnym i w czasie Świąt Bożego Narodzenia, w kościołach w czasie sprawowania liturgii i na różnego rodzaju spotkaniach opłatkowych. Do wielu z nich teksty i muzykę ułożyli znani poeci i kompozytorzy, a każdego roku powstają nowe. One też tworzą niepowtarzalny klimat okresu Bożego Narodzenia, pomagając w modlitwie, kontemplacji i przeżywaniu tajemnicy miłosierdzia Bożego, objawionego w fakcie wcielenia i narodzenia Syna Bożego.

Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu.  A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali.  Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.  A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane (Łk 2, 15-20).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

I staje się niepojęty cud miłosierdzia Twego, o Panie: Słowo staje się Ciałem, Bóg zamieszkał z nami, Słowo Boże – Miłosierdzie Wcielone. Podniosłeś nas do swego Bóstwa przez swe uniżenie; jest to zbytek Twej miłości, jest to przepaść Twego miłosierdzia. Zdumiewają się niebiosa nad tym zbytkiem miłości Twojej. Teraz nikt się zbliżyć do Ciebie nie lęka. Jesteś Bogiem miłosierdzia, masz litość dla nędzy, jesteś nam Bogiem, a my Twym ludem. Jesteś nam Ojcem, a my Twe dzieci z łaski; niech się sławi miłosierdzie Twoje, żeś raczył zstąpić do nas (Dz. 1745).

Samo słowo: vigilia oznacza czuwanie. Temu czuwaniu towarzyszy modlitwa, post i inne umartwienia, podejmowane z miłości do Jezusa, jako bezpośrednie przygotowanie do świętowania Jego narodzenia w ludzkim ciele. Zgodnie z tradycją chrześcijańską  wraz  z „pierwszą gwiazdką na niebie” (nawiązującą symbolicznie do Gwiazdy Betlejemskiej, która zwiastowała narodziny Jezusa), w domach, klasztorach, w różnych wspólnotach wszyscy zasiadają do wieczerzy wigilijnej. Łamany na niej opłatek w polskich rodzinach i składane sobie wzajemnie życzenia są okazją do wybaczenia i pojednania, tworzą klimat miłości, w której obecny jest sam Bóg. Święta Siostra Faustyna opisała w „Dzienniczku” kilka Wigilii. W czasie ostatniej, którą przeżywała w 1937 roku w Krakowie, napisała: Przed wieczerzą weszłam na chwilę do kaplicy, aby się podzielić w duchu opłatkiem z osobami kochającymi i drogimi dla serca, a jednak z daleka. Najpierw pogrążyłam się w głębokiej modlitwie i prosiłam Pana o łaski dla nich, a później dla każdej szczególnie. Jezus dał mi poznać, jak bardzo mu się to podoba, a duszę moją napełniła jeszcze większa radość, że Bóg kocha szczególnie tych, których my kochamy. Kiedy weszłam do refektarza, podczas czytania cała moja istota została pogrążona w Bogu. Wewnętrznie widziałam spojrzenie Boga na nas z wielkim upodobaniem. Pozostałam sam na sam z Ojcem Niebieskim. W tej to chwili poznałam głębiej trzy Boskie Osoby, które całą wieczność kontemplować będziemy, a po milionach lat poznamy, żeśmy dopiero zaczęli swoją kontemplację. O, jak wielkie jest miłosierdzie Boże, że dopuszcza człowieka do takiego wielkiego udziału w swym Boskim szczęściu, ale zarazem, jak wielki ból przenika me serce, że wiele dusz wzgardziło tym szczęściem (Dz. 1438-1439). Niech Bóg znajdzie miejsce w każdym domu, przy każdym wigilijnym stole i w każdym ludzkim sercu! Bo tylko w Nim, w Jego miłosierdziu świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście!

            Z powodu wieczerzy wigilijnej Sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach będzie czynne do godziny 18.00.  Otwarta będzie tylko Kaplica Wieczystej Adoracji. Wejście do Sanktuarium w tym czasie tylko wirtualne przez transmisję on-line. Mszy św. o godzinie 19.00 nie będzie. Pasterka o godzinie 24.00 w bazylice.

W kościołach i kaplicach klasztornych także naszego Zgromadzenia o północy z 24/25 grudnia odprawiana jest uroczysta Msza Święta zwana Pasterką. Jest to pierwsza Eucharystia z uroczystości Bożego Narodzenia, która upamiętnia oczekiwanie i modlitwę betlejemskich pasterzy, spieszących powitać narodzonego w ludzkim ciele Syna Bożego. Doświadczenia mistyczne św. Siostry Faustyny, zapisane w „Dzienniczku” przybliżają tę niezwykle radosną tajemnicę przyjścia Jezusa na ziemię i zamieszkanie w czystych sercach. Kiedy wyszła Msza Święta – zapisała Siostra Faustyna – zaraz mnie zaczęło ogarniać wewnętrzne skupienie, radość zalała mi duszę. W czasie ofiarowania ujrzałam Jezusa na ołtarzu, piękności nieporównanej. Dziecię to przez cały czas patrzyło się na wszystkich, wyciągając swoje rączęta (Dz. 347). Po Komunii Świętej – napisała w kolejnym tekście – usłyszałam te słowa: „Ja zawsze jestem w sercu twoim, nie tylko w chwili, kiedy Mnie przyjmujesz w Komunii świętej, ale zawsze”. W radości wielkiej przeżywałam Święta te (Dz. 575). Tej radości, płynącej z obecności Boga w naszych duszach, życzymy wszystkim w czasie Pasterki, przez całe Święta i w każdym dniu Nowego Roku!

W czwartym tygodniu Adwentu św. Siostra Faustyna poprowadzi nas w głąb duszy, która także stała się miejscem narodzin Jezusa w nas. On przyszedł na świat, by narodzić się w każdym ludzkim sercu i uczynić je szczęśliwym. „Nie szukam szczęścia – pisała św. Faustyna – poza wnętrzem, w którym przebywa Bóg. Cieszę się Bogiem we własnym wnętrzu. Tu z Nim ustawicznie przebywam, tu jest największa moja z Nim zażyłość, tu z Nim przebywam bezpiecznie, tu nie dosięga wzrok ludzki. Najświętsza Panna zachęca mnie do takiego przestawania z Bogiem” (Dz. 454). Postarajmy się, aby ostatnie dni Adwentu były czasem nowych narodzin Jezusa nie tylko w naszych sercach przez sakrament pojednania, ale zabiegamy o to, by On znalazł miejsce w „niejednej człowieczej duszy” przez naszą modlitwę i ofiarę.

W szóstym miesiącu Bóg posłał anioła Gabriela do miasta galilejskiego, zwanego Nazaret, do dziewicy poślubionej mężczyźnie imieniem Józef, z rodu Dawida. Dziewicy było na imię Maryja. Anioł przyszedł do Niej i powiedział: „Raduj się, łaski pełna, Pan z Tobą”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co znaczy to pozdrowienie. Wtedy anioł powiedział do Niej: „Nie bój się, Maryjo, bo Bóg Cię obdarzył łaską. Oto poczniesz i urodzisz syna, i nadasz Mu imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego ojca Dawida. Będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a Jego królestwo nie będzie miało końca”. Wtedy Maryja zapytała anioła: „Jak się to stanie, skoro nie znam pożycia małżeńskiego?”. Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i osłoni Cię moc Najwyższego; dlatego Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. Oto Twoja krewna Elżbieta pomimo starości poczęła syna i jest już w szóstym miesiącu, chociaż uważa się ją za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. A Maryja tak odpowiedziała: „Jestem służebnica Pańską; niech mi się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł (Łk 1, 26-38).

Z „Dzienniczka” św. Faustyny

Miłosierdzie Cię pobudziło, żeś sam raczył zstąpić do nas i wydźwignąć nas z nędzy naszej. Bóg zstąpi na ziemię, Pan nad pany, zniży się Nieśmiertelny. Ale gdzie zstąpisz, Panie? Czy do świątyni Salomonowej? Czy każesz zbudować sobie nowy przybytek? Gdzie zstąpić zamierzasz? O Panie, jaki Ci przybytek zgotujemy, gdyż ziemia cała jest Ci podnóżkiem. – Sam zgotowałeś sobie przybytek: świętą Dziewicę, Jej niepokalane wnętrzności są Ci mieszkaniem (Dz. 1745).

Wśród wszystkich przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia najważniejsza jest troska o sprawy duchowe, o przygotowanie duszy na nowe narodzenie w niej Syna Bożego. Dlatego czynimy w tym okresie wiele postanowień zmierzających do uporządkowania naszego życia duchowego, korzystamy z rekolekcji, dni skupienia oraz sakramentu pojednania. W wielu Sanktuariach Miłosierdzia Bożego m.in. w Krakowie-Łagiewnikach i Płocku oraz w innych sanktuariach i kościołach ustawiają się długie kolejki do spowiedzi. Bez tego przygotowania Święta Bożego Narodzenia pozbawione będą najgłębszej radości płynącej z obecności Boga w duszy, pozostaną tylko dniami wolnymi od pracy, okazją do prezentów, którymi tylko na chwilę można się ucieszyć. Wierzysz, że Bóg narodził się w betlejemskim żłobie, lecz biada ci, jeśli nie narodzi się w tobie – napisał Adam Mickiewicz.