Matka Teresa
Ewa z książąt Sułkowskich hr. Potocka
(1814 – 1881)
Założycielka Zgromadzenia
Urodziła się 22 października 1814 roku w Warszawie jako trzecie z pięciorga dzieci księcia Antoniego Pawła Sułkowskiego i Ewy Kickiej. Na chrzcie świętym otrzymała imię Ewa. Po śmierci matki na zamku w Rydzynie pozostała pod opieką ojca, który dbał o wychowanie i wykształcenie dzieci w duchu wartości chrześcijańskich i patriotycznych. W 1838 roku wyszła za mąż za hrabiego Władysława Potockiego z Chrząstowa koło Częstochowy. Po jego śmierci i bezdzietnym małżeństwie, zaczęła myśleć o całkowitym poświęceniu się Bogu i ufundowaniu dzieła miłosierdzia. Za radą kierownika duchowego ks. Zygmunta Goliana wraz z dwiema towarzyszkami pojechała do Laval we Francji, by pod kierunkiem m. Teresy Rondeau zapoznać się z metodami pracy nad poprawą dziewcząt i kobiet moralnie upadłych. Po skróconym nowicjacie w czasie obłóczyn otrzymała imię zakonne Teresa. Z Laval zabrała doświadczenie i regulaminy, które miały służyć zachowaniu tego samego stylu życia sióstr i pracy apostolskiej w nowej, ale niezależnej instytucji w Polsce. Po powrocie do kraju przyjęła zaproszenie abpa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego i objęła „Dom schronienia“ w Warszawie przy ul. Żytniej, który został poświęcony 1 listopada 1862 roku. Tę datę przyjmuje się jako początek działalności Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce. W 1868 roku m. Potocka otwarła dom w Krakowie. W 1878 roku przyjęła propozycję wysuniętą przez Zgromadzenie w Laval, by połączyć obie rodziny zakonne w celu uzyskania zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską. Po uzyskaniu dekretu pochwalnego Stolicy Świętej zarządzała polskimi domami jako wikaria zależna od przełożonej generalnej w Laval. Zmarła po długiej chorobie 6 lipca 1881 roku Wilanowie, pochowana została w grobowcu Zgromadzenia na Powązkach w Warszawie.
1. Rodzina książąt Sułkowskich
Matka Teresa Potocka przyszła na świat w rodzinie książąt Sułkowskich. Jej ojciec książę Antoni Paweł Sułkowski (1785-1836), syn Antoniego oraz Karoliny, czeskiej hrabiny z rodu Bubna-Littitz, zdobył solidne wykształcenie w Szkole Rycerskiej w Warszawie oraz na uniwersytecie w Getyndze, w Niemczech. Po ukończeniu studiów powrócił do Rydzyny, aby zarządzać rodowym majątkiem. Mając 22 lata poślubił Ewę Karolinę Kicką (1786-1824).
Ewa Karolina Kicka wychowywała się na Zamku Królewskim w Warszawie, w którym jej ojciec, Onufry Kicki, wiernie służył jako szambelan ostatniego króla Polski Stanisława Augusta II Poniatowskiego, a następnie jego bratanka, księcia Józefa Poniatowskiego. Ewa Karolina wyróżniała się dobrocią serca, uprzejmością, delikatnością, taktem i pogodnym usposobieniem.
Ślub Antoniego Pawła Sułkowskiego i Ewy Karoliny Kickiej odbył się 14 stycznia 1808 roku w kościele Świętego Krzyża w Warszawie. Kilka miesięcy później książę Antoni Paweł czynnie włączył się do służby wojskowej. W latach 1808-1815, jak wielu rodaków, walczył w armii Napoleona z nadzieją odzyskania niepodległości dla narodu polskiego początkowo jako pułkownik piechoty Księstwa Warszawskiego, następnie jako generał brygady i adiutant Aleksandra I, władcy Królestwa Kongresowego. Z tego powodu przez pierwsze kilkanaście lat małżeństwa często przebywał z dala od rodziny. Podczas jego nieobecności, małżonka Ewa pozostawała pod opieką swoich rodziców w pałacu Branickich w Warszawie. To właśnie tam przyszły na świat cztery córki Antoniego Pawła i Ewy Karoliny. W 1811 roku urodziła się Taida Karolina, rok później Helena Karolina. Trzecie dziecko, umiłowana córka Antoniego Pawła (późniejsza matka Teresa Potocka), przyszło na świat 22 października 1814 roku. Już po trzech dniach dziewczynka została ochrzczona w kościele Świętego Krzyża w Warszawie i otrzymała imiona swej matki – Ewa Karolina. Czwarta córka, Teresa Karolina, urodziła się w 1815 roku. W 1818 roku generał Antoni Paweł ostatecznie powrócił do rodziny i zamieszkał na stałe na zamku w Rydzynie, gdzie w 1820 roku przyszedł na świat August (Gustlik), jedyny syn Ewy Karoliny i Antoniego Pawła.Więcej…
